Gry sytuacyjne - wykład wprowadzający do przedmiotu

Nasza ocena:

3
Pobrań: 14
Wyświetleń: 672
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Gry sytuacyjne - wykład wprowadzający do przedmiotu - strona 1 Gry sytuacyjne - wykład wprowadzający do przedmiotu - strona 2 Gry sytuacyjne - wykład wprowadzający do przedmiotu - strona 3

Fragment notatki:

Argyle'y sformułował równanie intymności (im lepiej kogoś znamy, tym bliżej możemy stać) = ilość uśmiechów + długość intymnych spojrzeń + dystans fizyczny + intymność tematu.
Odległości, które są dla nas normalne, do przyjęcia: 4,5 cm z przodu; 10 cm z tyłu; 15 cm po bokach.
Reguły okazywania: „nie patrz na mnie takim wzrokiem”, „jak ciocia da prezent, uśmiechaj się” - pewne normy są nam wpajane już za młodu i na starość pewne rzeczy robimy odruchowo.
Występują 3 sposoby zdradzania na twarzy ukrywanych emocji - wiarygodne mięśnie twarzy, oczy, zmiany wyglądu twarzy spowodowane aktywnością autonomicznego układu nerwowego.
Technika Stanisławskiego - aktor wczuwa się w sytuację z przeszłości, żeby lepiej zagrać daną rolę - inaczej jest to „metoda grania”.
W momencie napięcia nerwowego źrenice oczu rozszerzają się.
3 wskazówki fałszywej ekspresji - a) asymetryczna (emocje są silniejsze po jednej stronie ciała - wtedy wiadomo, że ktoś kłamie); b) przebieg ekspresji w czasie (autentyczna trwa bardzo krótko, fałszywa długo; wygaszanie ekspresji też jest bardzo ważne); c) osadzenie ekspresji w toku konwersacji (mowa ciała, głos, różne ruchy).
Kiedy kłamiemy - musimy mieć intencje, okłamywany nie wyraża zgody na bycie okłamywanym.
2 formy kłamanie: a) ukrywanie - osoba nie mówi czegoś nieprawdziwego, przemilcza jakąś kwestię; b) fałszowanie - jest trudniejsze do ukrycia; oprócz ukrywania dochodzi jeszcze zmienianie prawdy.
Fałszywa atrybucja - przyznajemy się do emocji, ale kłamiemy, co do przyczyny danego zachowania.
Fałszywa prawdomówność - mówimy prawdę w taki sposób, żeby druga osoba nie uwierzyła w nasze słowa (osiągamy to drwiną, przekąsem, ironią).
Półprawdy - nie mówi się całej prawdy, pomija się jakieś szczegóły.
Podstęp błędnego wnioskowania - rozmyślna próba wprowadzenia w błąd jakieś osoby.
Wskazówka fałszu - widoczne sprzeczności między ruchami a słowami, ale nie wiemy tak naprawdę, czego dane kłamstwo dotyczy.
Błąd Otella - uznanie osoby prawdomównej za kłamcę i na odwrót.
Ryzyko Brokewa - należy zaobserwować przez dłuższy okres czasu, jak dana osoba reaguje na dane sytuacje i po takim okresie czasu możemy dopiero zauważyć, czy dana osoba kłamie.
Ćwiczenia 5 (teoria gier a negocjacje), 5 listopada 2003 r.:
Negocjacje - jest to sekwencja wzajemnych posunięć, poprzez które strony dążą do osiągnięcia możliwie korzystnego rozwiązania częściowego konfliktu interesów.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz