To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Gospodarka typu Kejnsowskiego / Kejns - angielski uczony/ jego teoria dowodziła że państwo powinno mieć znaczny udział w gospodarce, państwo powinno regulować gospodarkę. Teoria ta funkcjonowała do lat 70 tych. W miarę upływu lat teoria ta stała się niewystarczającą np. wyższa inflacja przestała być lekarstwem na bezrobocie. Stopniowo zaczęto powracać do rynku , który był najlepszym sposobem alokacji zasobów, gdzie państwo powinno jak najmniej dostarczać dóbr, ale też nie powinno ograniczać obszaru rynku. Takie działania doprowadziły do powstania teorii wyboru publicznego, której twórcą był J. Biukanan /teoria powstała w latach 80 tych/. Porównuje się sytuację rynkową z sytuacją nierynkową. Jeżeli dokonujemy wyboru dóbr prywatnych kierujemy się wyborem rynkowym, naszym budżetem, zapotrzebowaniem. Wybór dóbr publicznych ma charakter państwowy, o tym jakie dobra będziemy potrzebować decydują politycy. W czyim interesie politycy sprawują funkcje publiczne np. radni, ministrowie i tu można dojść do wniosku iż dbają oni, realizują własne potrzeby, a nie publiczne.
W przypadku dóbr prywatnych za dane dobro każdy płaci jednakową cenę, płacimy w sposób bezpośredni. W przypadku dóbr publicznych za każde dobro płaci każdy ale różną cenę w sposób pośredni, płacimy za nie płacąc podatki w sposób scentralizowany. Za różną cenę można nabyć taką samą ilość dóbr występuje to konkurencja tzw. Oligopolistyczna , gdzie partie polityczne konkurują ze sobą i decydują o miejscach w parlamencie, konkurują o wyborcę ich głos.
Konkurencja monopolistyczna polega na konkurencji między wieloma firmami. Charakterystyczną cechą tych programów jest to że odrzucają pewne rozwiązania skrajne bo obawiają się o utratę części elektoratu. Odrzucając rozwiązania skrajne powoduje to, że ich programy są nastawione na medialnego wyborcę czyli wszyscy liczą na tego samego wyborcą. Wybieramy program , który wydaje się nam najbliższy, spełnia nasze oczekiwania. Podstawą wyboru jest racjonalność przy wyborze dóbr rynkowych. Przy wyborze dóbr publicznych wybór najczęściej nie jest racjonalny ponieważ występuje tu efekt uzasadnionej niewiedzy. Postępowanie racjonalne wymaga posiadania informacji. Wielu wyborów dokonujemy spontanicznie, najczęściej są to zaspakajanie dóbr zwykłych. Wybór dóbr trwałego użytku np. samochód to wówczas nasz wybór jest bardziej racjonalny, zasięgamy informacji poświęcając więcej czasu na ten wybór. W przypadku wyborów politycznych /dóbr publicznych/reprezentowanych przez daną partię ich programów wyborczych nie jest to wybór racjonalny, ponieważ wielu z nas tak naprawdę w całości nie ma i nie jest zainteresowana w zdobyci informacji. W przypadku dóbr rynkowych kupujemy określone , konkretne dobra. W przypadku dóbr publicznych nabywamy wiązkę dóbr / nie wybieramy poszczególnych dóbr/. Cały XX wiek to konflikt dwóch teorii KEJNSA i F. Von HAJEKA.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)