Przedmiot prowadzi prof. fr hab. Andrzej Prusek. Dokument ma 4 strony, zawiera w sumie 9 pytań i porusza następujące zagadnienia: czynniki endogeniczne i egzogeniczne rozwoju regionów, cele, podmioty, instrumenty polityki intraregionalnej w Polsce, skuteczność polityki intraregionalnej, koncepcja równomiernego rozwoju, zrównoważony rozwój, spójność społeczna, Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP), Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP), narzędzia przedakcesyjne, Komitet Społeczno-Ekonomiczny, funkcje Komitetu Społeczno-Ekonomicznego, europejska polityka spójności, perspektywy, GOW, klastry przemysłowe, formy klastrów, podziału środków publicznych w polityce interregionalnej, skutki podziału środków w polityce interregionalnej, Unia Europejska.
1. Omów czynniki endogeniczne i egzogeniczne rozwoju regionów. Rozwój regionów może się odbywać w oparciu o dwie grupy czynników, a mianowicie endogeniczne i egzogeniczne. Jest rzeczą bezsporną, że decydujące znaczenie dla długotrwałego, samopodtrzymującego się i względnie stabilnego rozwoju mają endogeniczne czynniki rozwoju. Natomiast egzogeniczne czynniki rozwoju regionalnego mają jedynie charakter pomocniczy i dodatkowy, gdyż ich funkcją jest jedynie wygenerowanie „pierwszego impulsu rozwojowego” w regionach, który uruchomi lub przyspieszy ich dynamikę rozwoju oraz proces zmian strukturalnych, który przełamie bariery rozwoju występujące w ich gospodarkach, układach infrastrukturalnych i instytucjonalnych.
41. Omów cele, podmioty, instrumenty polityki intraregionalnej w Polsce i jej skuteczność.
Podmiotem polityki intraregionalnej są władze regionalne. Programują one i prowadzą daną politykę w regionach. Wzrost znaczenia polityki intraregionalnej związany jest z opinią, iż każdy region powinien przede wszystkim troszczyć się o swoje sprawy, a później występować o niezbędne wsparcie organów rządowych.
Polityka ta powinna uwzględniać założenia polityki interregionalnej. Głównym celem jest budowanie działalności endogenicznych regionu na przestrzeni gospodarki, kultury, społeczeństwa. Głównym instrumentem polityki intraregionalnej jest strategia rozwoju regionu, najważniejszy dokument którym powinny kierować się władze regionu. Strategia realizowana jest w układzie wielopodmiotowym przez programy wieloletnie. W ramach polityki intraregionalnej każde województwo opracowuje Regionalny Program Operacyjny. O skuteczności polityki intraregionalnej decydują uwarunkowania endogeniczne, realizowanie Strategii Rozwoju Regionalnego, a także innych procesów rozwojowych. 6. Omów koncepcję równomiernego rozwoju. Celem rozwoju gospodarczego jest rozwój zrównoważony- rozwój który jednakowo bierze pod uwagę cele społeczne, ekonomiczne i gospodarcze. "Na obecnym poziomie cywilizacyjnym możliwy jest rozwój zrównoważony, to jest taki rozwój, w którym potrzeby obecnego pokolenia mogą być zaspokojone bez umniejszania szans przyszłych pokoleń na ich zaspokojenie." Model takiej gospodarki zakłada odpowiednio i świadomie ukształtowane relacje pomiędzy wzrostem gospodarczym, dbałością o środowisko (nie tylko przyrodnicze, ale także sztuczne - wytworzone przez człowieka) oraz zdrowiem człowieka. Doktryna zrównoważonego rozwoju dąży do sprawiedliwości społecznej poprzez m.in. ekonomiczną i środowiskową efektywność przedsięwzięć zapewnioną m.in. przez ścisły rachunek kosztów produkcji rozciągający się również w bardzo złożony sposób na zasoby zewnętrzne.
Zrównoważony rozwój oznacza, że wzros
(…)
… unijnych krajów wysoko rozwiniętych zawarta w projekcie traktatu lizbońskiego może rodzić obawy czy nie zostanie ona wykorzystana do przeforsowania egoizmu nad spójnością, ze szkoda dla całej wspólnoty.
60. Co to jest GOW i dlaczego UE jest za jej rozwojem? GoW - gospodarka oparta na wiedzy. Jest to niezbędny element w dążeniu do wzrostu konkurencyjności i innowacyjności. Motorem do rozwoju gospodarczego jest wykształcenie i edukacja. Celem UE jest stworzenie gospodarki opartej na wiedzy. GoW postulowana jest przez jeden z programów polityki spójności- Strategię Lizbońską. W warunkach globalizacji i rosnącej konkurencji na rynkach światowych polityka spójności musi zostać powiązana z tworzeniem gospodarki opartej na wiedzy. Albowiem tylko w warunkach oparcia gospodarek regionalnych na sektorach new economy…
… posiadające zdolność do generowania innowacji stanowią bowiem bazę do stworzenia regionalnych specjalizacji gospodarczych oraz konkurencyjnych w skali międzynarodowej sektorów, które same tworzą sobie popyt i korzystają z wysokiej renty innowacyjnej, a zatem są bardzo efektywne.
Pod względem rozwoju gospodarki opartej na wiedzy przodują Stany Zjednoczone, a Unia Europejska od wielu lat pozostaje w tyle pod tym względem. By zniwelować ten dystans opracowano Strategię Lizbońską i przyjęto ją w 2000 r. Postawiono wtedy Unii Europejskiej strategiczny cel: stać się w ciągu dziesięciu lat najbardziej konkurencyjną i dynamiczną gospodarką opartą na wiedzy na świecie. Mimo wyzwań dziejowych, mimo że tworzenie gospodarki opartej na wiedzy jest w obecnie nie tylko szansą rozwojową, ale i koniecznością, by nie poddać…
…-10-10 oparty na trzech kryteriach merytorycznych. W tym algorytmie 80 % środków rozdysponowano proporcjonalnie do ogólnej liczby mieszkańców w poszczególnych województwach, 10 % środków przeznaczono dla województw, w których średni poziom PKB na mieszkańca jest niższy od 80% średniej krajowej, natomiast pozostałe 10 % środków dla województw, w których stopa bezrobocia rejestrowanego w przekroju powiatów jest wyższa od 150 % średniej krajowej, proporcjonalnie do liczby mieszkańców w tych województwach. Tak więc, 80% środków finansowych przeznaczonych na RPO* trafia do regionów o wyższym poziomie rozwoju, gdyż mają one z reguły większą liczbę mieszkańców, a tylko 20% środków RPO* trafi do województw opóźnionych w rozwoju , a tym samym służyć będzie realizacji celów polityki spójności w polskich…
… w ramach klastra poprzez skupienie zasobów
otwartości na innowacje i zdolności ich absorpcji
przyciąganiu nowych zasobów i przedsiębiorstw
Efekty synergiczne związane są także ściśle z zaufaniem społecznym lub wręcz kapitałem społecznym. Rozwinięte otoczenie społeczne sprzyja atmosferze zaufania w kontaktach międzyludzkich, w tym szczególnie gospodarczych. Ogranicza to w znaczny sposób ryzyko…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)