To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
37. Główne odmiany ideologii komunistycznej Leninizm (marksizm-leninizm lub bolszewizm) - polityczna doktryna powstała na bazie marksizmu, stworzona przez przywódcę rosyjskich bolszewików – Włodzimierza Lenina; tylko na drodze rewolucji mogło dojść do obalenia starego porządku politycznego i objęcia władzy przez proletariat; państwo komunistyczne dla Lenina było państwem imperialnym, jego zadaniem był także „eksport” myśli komunistycznej do innych krajów; Partia musi także wykorzystać własną władzę w celu edukowania proletariatu, w celu usunięcia fałszywej świadomości, stworzonej przez burżuazję w celu łatwiejszego panowania nad masami pracującymi i dalszego ich ekonomicznego wyzysku. Formami takiej świadomości fałszywej były m.in. religia czy nacjonalizm, istniał Centralizm demokratyczny - obowiązujący w parti komunistycznej komplet zasad: decyzje władz wyższych są bezwzględnie obowiązujące dla wszystkich władz niższych i dla członków wszystkie uchwały zapadają wprawdzie kolektywnie w gremiach wybieralnych, jednakże pomiędzy zebraniami owych gremiów małe grupy przywódcze (wybrane ścisłe władze) rządzą absolutnie. Oznacza to, że raz wybrane władze partyjne mogą w praktyce mieć całkowitą kontrolę nad wyborami - bo przygotowania do nich trwają właśnie w czasie, w którym nie odbywają się żadne obrady plenarne. W parti obowiązuje absolutny zakaz frakcyjności; oznacza to, że wykluczone jest powstanie jakiejkolwiek grupy (frakcji), reprezentującej zdanie odrębne od zdania kierownictwa. Centralizm demokratyczny to całkowity prymat władzy wykonawczej, w szczególności zaś stojących na jej czele jednostek; taka struktura prowadzi nieuchronnie do zjawiska kultu jednostki i czyni z parti marksistowsko-leninowskiej partię wodzowską. Trockizm – ideologia stworzona przez Lwa Trockiego (twórca Armii Czerwonej, współpracownik Lenina); cechą charakterystyczną tej odmiany komunizmu było ogłoszenie tzw. permanentnej rewolucji; jej założeniem było też, że komunistyczna rewolucja musi mieć międzynarodowy charakter; trockizm krytykował biurokrację państwową, jako niszczącą państwo robotnicze; według Trockiego stalinizm nie stanowił kontynuacji leninizmu, był wręcz jego zaprzeczeniem; powodem była totalitaryzacja życia politycznego, społecznego oraz gospodarczego ZSRR, krytykował stalinowską biurokrację, która miała w efekcie prowadzić do restauracji kapitalizmu – proces ten
(…)
… polityczną (thermidorem). Trocki twierdził, że
międzynarodowa rewolucja proletariacka mogłaby obalić nie tylko kapitalizm, ale także i
biurokratyczne rządy; Trocki uważał stalinizm i faszyzm za największe niebezpieczeństwo
dla ruchu robotniczego i w związku z tym nakazywał mu szczególną mobilizację w krajach
zagrożonych dojściem do władzy faszystów i stalinistów.
Stalinizm – system polityczny…
… stalinizm i faszyzm za największe niebezpieczeństwo
dla ruchu robotniczego i w związku z tym nakazywał mu szczególną mobilizację w krajach
zagrożonych dojściem do władzy faszystów i stalinistów.
Stalinizm – system polityczny, który rozwinął się w ZSRR po przejęciu władzy przez Józef
Stalina. Jego najbardziej znamiennymi cechami był: kult wodza (Stalina), sprawowana
przez niego niepodzielnie dyktatura; absolutna kontrola nad wszystkim dziedzinami życia
politycznego i społecznego, wszechogarniający terror, gospodarka oparta centralnym
planowaniu, kolektywizacja rolnictwa, położenie nacisku na przemysł ciężki i zbrojeniowy,
zakrojona na wielką skale militaryzacja kraju, polityka imperialna zmierzająca do
podporządkowania innych państw ZSRR oraz wspieranie ruchów komunistycznych w
innych krajach
Maoizm…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)