To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Geografia polityczna - wyodrębniona i autonomiczna nauka o Ziemi. Jest to młoda nauka, różni się od pozostałych nauk geograficznych. Korzenie geografii politycznej sięgają arystotelesowskiego modelu państwa doskonałego. Geografią polityczną interesowali się m. in. Herodot, Platon i Strabon. Jej historia liczy więc 2300 lat.
Tematykę badawcza geografii politycznej można podzielić na trzy zakresy
badanie obszarów politycznych
badania nad państwem
podejście behawioralne
Badania obszarów politycznych Podstawowym problemem geografii politycznej od zawsze jest powiązanie polityki ze środowiskiem naturalnym (przestrzenią). Gdy Arystoteles (384-322r. p.n.e.) tworzył „model” państwa, badał zależności występujące pomiędzy ludnością a terytorium przez nią zamieszkałą. Określił jakie funkcje powinna pełnić stolica, armia, granice i inne czynniki w odniesieniu do środowiska naturalnego , a szczególnie w zależności od klimatu, który uważał za czynnik determinujący funkcjonowanie państwa. Arystoteles stworzył model państwa, w którym wykazał zależność pomiędzy ludnością a terytorium. Stworzył kierunek badawczy w geografii politycznej - determinizm geograficzny - który przetrwał do dziś w wielu poglądach geografów.
Strabon - grecki podróżnik, geograf opisał znany mu świat w 17 księgach dzieła Geografia (300 lat po Arystotelesie). Jego dzieło było przeznaczone dla praktyków- wojska, administratorów terytoriów zdobytych, zarządzających imperium rzymskim. Był etnocentrykiem, wierzył, że jego ojczyzna ma idealne warunki przyrodnicze (klimat) i stosuje najlepsze techniki rządzenia. Adb al.-rahman ibin Chaldum - arabski podróżnik (XIVw) - teoria cyklicznego rozwoju świata.
Ch.L. de Montesguieu - (1689-1755) - podkreślał znaczenie krajobrazu i klimatu w formowaniu systemu rządó. Dostrzegał wiele powiązań pomiędzy gospodarką rolną, zaludnieniem, systemami politycznymi i zatrudnieniem, obszarem państwa, żyznością gleb i sposobem rządzenia. Dzieło O duchu praw - księga 15 i 17 prezentują determinizm geograficzny.
Poglądy te odrzucał Buffon, Petty, Ritter - uważali, że istnieje raczej wzajemny wpływ człowieka i środowiska geograficznego Badania nad państwem Wiek XIX to ścieranie się poglądów racjonalnego indeterminizmu , który upatrywał przyczyny kształtowania się stosunków społecznych i politycznych z woli jednostek. Zakładał on w konsekwencji demokrację - państwo i społeczeństwo jest tworzone z woli jednostek (umowa społeczna), a jest rządzone wg. tej woli (demokracja). Przedstawiciele racjonalnego indeterminizmu uważali, że determinizm jest w swej formie albo teokratyczny (powstanie i upadek państw jest dziełem Boga), albo przyrodniczy (przyczyną upadku lub rozwoju państw są warunki naturalne)
(…)
…. W 1986 r. swoje prawa sformułował F. Ratzl
Ratzel Fryderyk (XIX w) - W dziele Geografia polityczna sformułował 7 praw rozwoju państwa. Uważał państwo za organizm podlegający prawom doboru naturalnego i walki o byt oraz że państwo przechodzi cały cykl od dzieciństwa do dorosłości i starzenia się. Prymitywny naród nie stworzy wielkiego i silnego państwa. Uważał on że Europa jest za mała, żeby mogło być tam więcej niż jedno państwo. Uważany jest za twórcą teorii przestrzeni życiowej dla Niemiec „lebens raum„. Jego założenia legły u podstaw powstania pojęcia geopolityka. Prawa rozwoju państwa
przestrzeń państwa poszerza się wraz z ekspansją ludności mającą te samą kulturę
terytorialny wzrost następuje za innymi aspektami rozwoju państwa
państwo rośnie wraz z wchłanianiem mniejszych jednostek politycznych
granica…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)