Gospodarka ekonomiczna polski
1.rozwój ludności polski
Struktura ludności Polski[edytuj]
Pod koniec 2008 Polska liczyła 38 135 876 mieszkańców, co dawało gęstość zaludnienia 122 os/km2.
Pod koniec 2009 Polska liczyła 38 167 329 mieszkańców, co dawało wzrost o 31 453 mieszkańców[2].
Pod koniec 2010 Polska liczyła 38 200 037 mieszkańców, co dawało roczny wzrost o około 33 000 mieszkańców[3].
Pod koniec 2011 Polska liczyła 38 482 919 mieszkańców, co dawało roczny wzrost o 282 882 mieszkańców.Gęstość zaludnienia 123 os/km2.
W Narodowym Spisie Powszechnym z 2002 r. ponad 96% ankietowanych zadeklarowało narodowość polską, 1,23% (471,5 tys. osób) zadeklarowało przynależność do innej narodowości, natomiast 2,03% ludności (774,9 tys. osób) nie określiło swej przynależności narodowościowej.
Według GUS, na koniec 2010 roku, liczba ludności Polski wynosiła 38 milionów 200 tysięcy, czyli o prawie 33 tysiące więcej, niż rok wcześniej. Od rok 2008 był to trzeci z kolei rok, w którym odnotowano dodatni przyrost rzeczywisty ludności - było to spowodowane wzrostem liczby urodzeń, mimo wzrostu umieralności. Wcześniej przez 10 lat notowano spadek liczby ludności Polski.
Pod względem liczby ludności Polska jest na 34 miejscu wśród krajów świata i na 6 w Unii Europejskiej[3]. W gęstości zaludnienia plasuje się w środku europejskiej tabeli.
Mieszkańcy miast i wsi[edytuj]
Nadal maleje liczba i udział mieszkańców miast w ogólnej liczbie ludności kraju. Obecnie (koniec 2010 r.) ludność miejska stanowi niespełna 61 procent (w 2000 r. prawie 62%), natomiast sukcesywnie rośnie liczba ludności mieszkającej na obszarach wiejskich.
Na 1 kilometrze kwadratowym mieszkają 123 osoby - w miastach około 1082, a na terenach wiejskich 51.
2.Rozmieszczenie ludności w Polsce
Obecnie na świecie jest prawie 50 mln Polaków - 38,7 mln mieszka w Polsce, a ponad 10 mln poza jej granicami. W czasie ostatniego spisu ludności w 2002 roku emigranci z Polski przebywali na wszystkich kontynentach, najwięcej w innych krajach europejskich - 461 tys. z czego ponad 97% w krajach Unii europejskiej (294 tys. (ponad 37%) w Niemczech, 39 tys. we Włoszech, 24 tys. w Wielkiej Brytanii, 21 tys. we Francji, 14 tys. w Hiszpanii. Niecałe 3% w krajach europejskich znajdujących się w 2002 roku poza obszarem Unii. W Ameryce Północnej i Środkowej znajdowało się prawie 24% emigrantów z Polski z czego najwięcej w Stanach Zjednoczonych (ponad 20%) i w Kanadzie (prawie 4%), W Oceanii 0,7% (głównie w Australii) w Azji 0,5% z tego ok. 35% (1,5 tys. w Izraelu), 0,3% w Afryce (głównie w RPA ponad 0,8 tys.), w Ameryce Południowej 0,1% emigrantów (najwięcej w Brazylii 0,3tys.). Ludność na obszarze Polski rozmieszczona jest nierównomiernie. Obszar trzech dawnych województw: katowickiego, warszawskiego, i krakowskiego, obejmujący łącznie tylko 4% powierzchni Polski zamieszkuje aż 20% ludności. Tak duże dysproporcje w rozmieszczeniu ludności warunkuje wiele czynników natury przyrodniczej, historycznej i społeczno-gospodarczej. Wyższym wskaźnikom zaludnienia towarzyszy zwiększona liczba miast a także rozdrobnienie agrarne. Ludność koncentruje się głównie w aglomeracjach miejskich oraz na obszarach skupiających pozarolnicze miejsca pracy. Prawie 62% ludności Polski mieszka w miastach. Na zmniejszenie zaludnienia w dużym stopniu wpływają takie czynniki przyrodnicze jak duża
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)