To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Geneza i rozwój prawa handlowego Przyjmijmy na razie, dość ogólnie, że prawo handlowe to zbiór takich norm prawnych,
które regulują stosunki prawne powstające pomiędzy uczestnikami obrotu handlowego.
Niemożliwym jest jednoznaczne określenie początków tak rozumianego prawa handlowego,
ponieważ normy prawa - zwłaszcza, jeśli chodzi o prawo prywatne - wytwarzają się na
podłożu norm zwyczajowych. Dlatego początków prawa handlowego należy doszukiwać się w zwyczajach rozwijających się na tle wymiany dóbr między różnymi plemionami i
narodami. Każdy taki zwyczaj dzięki stałemu i powszechnemu stosowaniu stawał się z
biegiem czasu normą zwyczajową, uznawaną za obowiązującą. Z chwilą utrwalenia jej na
piśmie i nadaniu jej mocy obowiązującej przez władzę państwową, norma zwyczajowa
stawała się normą prawną. W ten sposób jeszcze w starożytności wytworzyły się niektóre, do
dziś jeszcze istniejące instytucje prawa handlowego, np. umowa zamiany, komisu,
pośrednictwa, wymiany.
Tego rodzaju normy prawne (mające na celu regulowanie stosunków rozwijających się
na podłożu obrotu handlowego) znajdujemy po raz pierwszy w tzw. kodeksie Hamurabiego.
Mniej lub bardziej kompletne normy prawa handlowego znajdujemy u Fenican, Greków i
Rzymian. Grecy dzięki doskonałemu położeniu geograficznemu rozwinęli swój handel
zagraniczny w bardzo wysokim stopniu, posiadali m.in. przepisy regulujące dość
szczegółowo bankowość oraz handel morski. Przepisy te następnie zostały częściowo przejęte
przez Rzymian, którzy w stworzonym przez siebie systemie prawnym (prawie rzymskim), a
jeszcze bardziej w ius gentium (prawie stosowanym w stosunkach obywateli Rzymu z
cudzoziemcami) , stworzyli cały szereg instytucji prawa handlowego.
Średniowiecze to kolejny rozwój prawa zwyczajowego w stosunkach handlowych.
Prawo to rozwijało się na podłożu wzrostu działalności kupieckiej w miastach
średniowiecznych. Dla regulacji tych stosunków nie wystarczało już prawo rzymskie, prawo
kanoniczne (które wrogo występowało przeciwko niektórym przejawom w stosunkach
handlowych, np. przeciw lichwie i spekulacji). W miastach powstawał potężny stan kupiecki,
którego interesy wymagały prawnego ujęcia i uregulowania stosunków prywatno-prawnych,
rozwijających się na tle dokonywanych przez kupiectwo transakcji. W tych warunkach, w
niektórych miastach tworzyć się zaczęło nowe prawo zwyczajowe, będące prawem stanu
kupieckiego. Początkowo miało on charakter lokalny i często jego zasięg nie przekraczał
granic miasta. Było to więc prawo miejskie, stanowe znajdujące zastosowanie wyłącznie w
(…)
… (umowa sprzedaży - w
tym sprzedaży na raty), umowa rachunku bankowego, umowa agencyjna, komisu, spedycji,
przewozu, składu. W 1991r. przywrócono przepisy dotyczące spółki komandytowej. Moc
wiążącą utrzymały również: rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 1 VII 1934r o
rejestrze handlowym; rozporządzenie Prezydenta RP z 24 X 1934r. Prawo upadłościowe;
rozporządzenie Prezydenta RP z 24 X 1934r. Prawo…
… morskim, pod nazwą „il libro del consolat del mar”.
Zbiór ten przeredagowany w 1370 r. wszedł do użytku powszechnego jako prawo
obowiązujące na całym obszarze morza śródziemnego. Podobnie nad morzem Północnym w
Niemczech powstał zbiór hanzeatycki, dotyczący również handlu morskiego.
Olbrzymi wkład w rozwój prawa handlowego wnieśli Włosi. Dzięki położeniu
geograficznemu i rozwiniętemu handlowi zamorskiemu…
… nie przekraczał
granic miasta. Było to więc prawo miejskie, stanowe znajdujące zastosowanie wyłącznie w
stosunku do kupców zrzeszonych w tzw. gildiach kupieckich. Normy tego prawa w
poszczególnych krajach wykazywały duże podobieństwo. W zależności od położenia danego
kraju rozwijało się w silniejszym lub słabszym stopniu prawo zwyczajowe morskie lub prawo
handlu lądowego. Z biegiem czasu powstały wydawane…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)