To tylko jedna z 10 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ECU
Geneza Europejskiego Systemu Europejskiego. Europejski System Walutowy, European Monetary System, EMS, jest to system stabilizacji kursów między walutami krajów członkowskich Unii Europejskiej i powstał w 1979. Sprawne funkcjonowanie EMS miały zapewnić: europejska jednostka monetarna (ECU), mechanizm kursowy i system kredytowy.
Pierwsze plany utworzenia Unii Walutowej pojawiły się już w latach sześćdziesiątych. Europejski System Walutowy został powołany decyzją Rady Europejskiej 5 grudnia 1978 r. W Brukseli. Towarzyszyły mu takie pozytywne zjawiska, jak wygrane wybory przez prezydenta V. G. d`Estainga (co dawało mu większą swobodę w kształtowaniu stosunków walutowych, inicjatywę integracji walutowej Wspólnoty, która miała wesprzeć pierwsze bezpośrednie wybory do Parlamentu Europejskiego w 1979 r.) oraz słabość USD. Ideą przewodnią Europejskiego Systemu Walutowego było stworzenie strefy stabilności monetarnej w Europie . Było to wówczas jedno z podstawowych zadań, gdyż zarówno inflacja, jak i słabość międzynarodowego systemu walutowego niekorzystnie wpływały na tempo i zasięg integracji.
Podstawowa kwestią była stabilizacja kursów walut. Wątek ten przewijał się już w poprzednich inicjatywach integrujących stosunki walutowe. Po decyzji prezydenta R. Nixona z sierpnia 1971 r. O zawieszeniu wymienialności USD na złoto, kraje Beneluksu wystąpiły z inicjatywą stabilizacji walut, lecz nie mogły pozyskać dla tego projektu innych partnerów ze Wspólnoty. W praktyce inicjatywa ta ograniczyła się dla krajów Beneluksu i stanowiła wstępną wersję „ węża” walutowego (wąż był mechanizmem utrzymywania pod kontrolą wahań kursów walut państw EWG). Wąż utrzymał się w tunelu jedynie kilka miesięcy - do czasu kryzysu naftowego, który spowodował wzrost stopy inflacji i kłopoty w równoważeniu bilansów płatniczych. Wywarło to znaczący wpływ na kształtowanie się kursów walutowych. Zmiany parytetów walut uczestników węża walutowego unaoczniły wyraźnie potrzebę bliższej współpracy walutowej. Niezbędne stały się konsultacje i interwencje walutowe oraz koordynacja polityki pieniężnej i gospodarczej. Rozpowszechniona była świadomość niezbędności daleko idącej przemiany stosunków walutowych. Są to motywy powołania Europejskiego Systemu Walutowego. Nie ma zgodności co do oceny charakteru motywów powołania systemy walutowego. Niektórzy autorzy twierdzą, że podstawowym motywem były względy ekonomiczne, zwłaszcza ustanowienie jednostki walutowej, która reprezentowałaby waluty krajów członkowskich
(…)
… prosperujących państw,
— deficyt budzetowy nie przekraczajacy 3 proc. PKB,
— dług publiczny nie przekraczający 60 proc.PKB.
Etap trzeci.
Rozpoczął się 1 stycznia 1999 wprowadzeniem wspólnej waluty - euro w jedenastu państwach Piętnastki (W. Brytania, Szwecja i dania nnie wyraziły chęci przystapienia do wspólnej waluty, Grecja nie spełniła kryteriów konwergencji).
Formalnie rozpoczął swoją działalność Europejski Bank Centralny (EBS), który wraz z bankami centralnymi państw członkowskich stworzył Europejski System Banków Centralnych (ESBC). Podstawą istnienia Unii walutowej miała być całkowita niezależnść Banku Centralnego od rządów narodowych.
Kapitał EBS - 5 miliardów euro znajduje się w gestii narodowych Banków Centralnych. W trzeciej fazie unii walutowej Komitet Walutowy został zastąpiony przez Komitet…
… Europejski Instytut Walutowy we Frankfurcie. Jesienią i wiosną kazdego roku kontrolował on politykę gospodarczo-walutową poszczególnych państw.
W grudniu 1995 r. w Madrycie wspólnej monecie nadano nazwę euro. Ustanowiono też system TARGET - system automatycznych przeliczeń monet narodowych na euro.
Dwa pierwsze etapy unii gospodarczo-walutowej miały przygotować państwa unii do przystąpienia do trzeciego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)