To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
M. Głowiński: Gatunek literacki i problemy poetyki historycznej Dla współczesnych badaczy gatunki istnieją, bo: wzrasta zainteresowanie literaturą jako zespołem wypowiedzi o cechach swoistych (gatunek jest znakiem literackości);
wyzwalanie się nauki o literaturze z koncepcji idiograficznych - gatunek jest kategorią ogólną, nie interesuje się tym, co różni dany przedmiot od innych, istotny jest tu moment powtarzalności;
gatunek to kategoria wiekowa i tradycyjna;
gatunek powraca w następstwie przemian w nauce o literaturze;
wg Brunetiera gatunki mają swą istotę, granice, prawa, przywileje i historię;
nie ma ściśle określonego repertuaru gatunków, ale istnieją pewne ramy struktur gatunkowych;
s. 126 dany język otwiera szczególnie możliwości dla określonego teoretyzowania na temat gatunków ;
według Franza Boasa - s. 127 gatunki nie są koniecznymi stopniami w rozwoju form literackich, krystalizują się w określonych okolicznościach i mogą być rozumiane i oceniane wewnątrz tradycji ;
gatunek to nie tylko wytwór kultury ale i dokument świadomości społecznej;
terminologia gatunkowa podlegała ewolucjom, zmieniały się zasady podziału i hierarchie w podporządkowywaniu jednych gatunków drugim;
w bieżącej praktyce literackiej gatunek jest prawie nieistotny;
nie można eliminować kategorii gatunkowych, trzeba podkreślać, że gatunki nie istnieją „po prostu”.
Cel gatunków: w poetyce opisowej służą analizie budowy grupy dzieł literackich, są czynnikami porządku;
w poetyce historycznej 0 świadomość gatunkowa jest tak ważnym przedmiotem badania jak gatunkowa konstrukcja dzieł (same utwory świadczą o świadomości ich twórców) - s. 131 poetykę historyczną interesuje gatunek bezpośrednio na tle świadomości literackiej epoki, pośrednio - na tle całej jej sytuacji historycznoliterackiej ;
gatunek jako - 131 istniejący intersubiektywnie w danej epoce zespół wskazań, zasad, przyzwyczajeń, regulujących daną dziedzinę wypowiedzi, (…) Gatunki byłyby więc swoistą gramatyką literatury ;
inaczej funkcjonuje gatunek wtedy, gdy jego reguły są niepisane, inaczej gdy jest powiązany z uświadomionym systemem zasad;
poetyka historyczna obserwuje sytuację gatunku;
gatunki są zawsze normatywne, są zestrojami dyrektyw. Czasem są nakazami, czasem - utrwalonymi społecznie sposobami postępowania literackiego;
świadomość gatunku - to zdolność wyodrębniania danych zespołów wypowiedzi, umożliwia rekonstrukcję znaczenia gatunku w różnych epokach;
działanie gatunku to nie tylko narzucanie norm / praw bezwzględnych (bezwzględnych w perspektywie jakiegoś wycinka czasu);
s. 134 - każdy gatunek przynosi z sobą pewien zespół możliwości, który ujawnia się nie tylko w poszczególnych utworach (utwór może być czymś wyjątkowym, niepowtarzalnym, jedynym, nie mieszczącym się w obowiązujących w epoce regułach gatunku)
(…)
… równowagą. Koniunktura - dążności w obrębie struktury, zasadniczo jej nie zmieniające). Wobec gatunku funkcję koniunktury pełni prąd literacki;
strukturalizacja i destrukturalizacja w gatunku, życie gatunku: przekształca się on, ale zachowuje wspomnienie swej przeszłości;
s. 141 system gatunkowy nie jest nigdy całością złożoną z jednolitych układających się harmonijnie zasad, niezwykle ważny…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)