Galicja-okres autonomiczny

Nasza ocena:

3
Pobrań: 350
Wyświetleń: 2191
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Galicja-okres autonomiczny - strona 1 Galicja-okres autonomiczny - strona 2 Galicja-okres autonomiczny - strona 3

Fragment notatki:

GALICJA - OKRES AUTONOMICZNY (II POŁ. XIX W.) Austria do połowy XIX w. była państwem absolutnym. Administracja centralna i terenowa stosowała rozmaite środki służące wynarodowieniu ludności polskiej. W II poł. XIX w. nastąpiły jednak istotne przeobrażenia ustrojowe:
1860 r. - Austria staje się monarchia konstytucyjną (,,dyplom październikowy”),
1867 r. - na podstawie konstytucji grudniowej, państwo zostało przekształcone w monarchię dualistyczną: Cesarstwo Austriackie i królestwo Węgier, połączone wspólnym monarchą, ale posiadające osobne parlamenty (Austro-Węgry).
Galicja znalazła się w obrębie Cesarstwa Austriackiego - była 1 z 17 krajów koronnych. W Parlamencie Wiedeńskim służyli Polacy tworząc liczne Koło Polskie (20% Parlamentu). Ponadto Polacy zajmowali stanowiska w centralnym rządzie austriackim.
Kraje koronne Cesarstwa otrzymały autonomię. Podstawą prawną autonomii dla Galicji był ,,dyplom październikowy” z 1860 r. i ,,patent lutowy” z 1861 r. Przepisy te okazały się dość trwałe, ponieważ w tym kształcie przetrwały do 1914 r.
Administracja dawała więcej niż samorząd i polegała na tym, że władza prawodawcza została przekazana państwu otrzymującemu autonomię - istnienie lokalnego parlamentu, który dawał możliwość stanowienia prawa. Konsekwencją tej autonomii był podział na administrację rządową i administrację krajową oraz samorząd.
ADMINISTRACJA KRAJOWA Na szczeblu Wiednia był minister do spraw Galicji , który był członkiem rządu centralnego. Podlegał mu urzędujący we Lwowie namiestnik , który miał do pomocy urząd zwany namiestnictwem. Namiestnikowi podlegali starostowie zarządzający starostami powiatowymi.
Minister:
prowadził wszystkie sprawy galicyjskie w skali kraju,
opiniował i koordynował w skali centralnej zarządzenia ministrów odnoszące się do Galicji.
Namiestnik:
reprezentował osobę cesarza, wyrażał jego wolę,
rozpisywał wybory do Sejmu Krajowego,
miał prawo inicjatywy ustawodawczej,
przedkładał cesarzowi ustawy Sejmu z prośbą o aprobatę lub sankcję,
przedkładał Sejmowi Krajowemu sprawozdania z działań mających miejsce w Galicji,
udzielał wyjaśnień na interpelacje poselskie,
kierował administracją państwową poprzez starostów działających w powiatach (zostały wprowadzone w 1868 r.). Miał wyodrębnione działy tej administracji:
poczta i telegraf,
sprawy wojskowe.
Mianowany 1870 r. namiestnik Kazimierz Grocholski, poprzez politykę personalną spolszczył administrację i wprowadził do niej język polski.
ADMNISTRACJA KRAJOWA ,,Patent lutowy” i wydane na jego podstawie statuty krajowe powołały do życia Sejmy Krajowe. Wyznaczały miejsce Sejmu w organach przedstawicielskich, przedstawiały kompetencje, organizacje prac Sejmu, skład, itd. Pojawił się problem z prawem wyborczym do Sejmu Krajowego, który był skomplikowany i niedemokratyczny. Przyjęto system kurialny - było

(…)

… ze strony Sejmu Krajowego. Samorządem gminnym nadzorowali starostowie powiatowi i naczelnik.
W II poł. XIX w. zabór austriacki był jedynym terenem z polskim samorządem i polską administracją, przez co wyraźnie kontrastował z ziemiami zaboru rosyjskiego i pruskiego. Polska administracja odgrywała dużą rolę w rozwoju życia społecznego, kulturalnego i gospodarczego.
Wirylista - ktoś kto wchodzi do ciała…
… ze swego grona posłów do Parlamentu Wiedeńskiego. Później sytuacja zmieniła się, ponieważ wprowadzono odrębne wybory,
mógł stanowić przepisy dotyczące spraw wojskowych i wymiaru sprawiedliwości, miał prawo formułowania własnych propozycji we wszystkich kwestiach, w których rząd w Wiedniu zasięgnął jego rady,
kompetencje wykonawcze:
wybierał 6-osobowy Wydział Krajowy z Marszałkiem Sejmu Krajowego na czele…
… ustaw potrzebne było quorum wynoszące 50% i zwykła większość głosów. Sejm mógł dokonać zmiany statutu krajowego, ale wymagało to kwalifikowanego quorum w wysokości 2/3 głosów oraz kwalifikowanej większości w wysokości 3/5. Głosowanie było jawne. Ważność ustaw zależała od otrzymania sankcji królewskiej. Wydział Krajowy przekazywał ustawę do Wiednia, gdzie opiniował ją Marszałek. Uchwała…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz