To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Funkcjonalizm tendencja w socjologii , stawiająca jako centralne zagadnienie równowagę systemu społecznego, zapewniającą jego trwanie i sprawne funkcjonowanie; za podstawowe zadanie socjologii uważa analizę wymogów niezbędnych dla zachowania równowagi systemu. Pojmując system społeczny jako organiczną całość, socjolog rozpatruje zjawiska społ. z punktu widzenia funkcji, jakie one spełniają w ramach całości. Gł. przedstawiciele kierunku: É. Durkheim , V. Pareto, B. Malinowski, A.R. Radcliffe-Brown, T. Parsons, R.K. Merton.
kierunek we współczesnej architekturze polegający na uznawaniu funkcji za najważniejszy czynnik kształtowania obiektów i zespołów architektonicznych, czemu podporządkowane są forma i konstrukcja. Zasady f. zostały sformułowane pod koniec XIX w. jako protest przeciwko eklektyzmowi . Czołowymi przedstawicielami f. byli: L.H. Sullivan, O. Wagner, J. Hoffman, A. Perret, E. Freyssinet , P. Behrens . Po I woj. świat. f. przejawił się w dziełach W. Gropiusa, L. Miesa van der Rohe, Le Corbusiera ; w Polsce: B. i S. Brukalskich , B. Lacherta, H. i S. Syrkusów.
w metodologii nauk XIX-XX w. pogląd, że z nauki należy usunąć pojęcie przyczyny, poprzestając na badaniu funkcjonalnych zależności zjawisk. Interakcjonizm symboliczny - teoria socjologiczna , wg której kluczowym mechanizmem kształtowania się struktur społecznych jest ciągła wymiana i ewolucja znaczeń symboli, odbywająca się w trakcie wszelkich procesów oddziaływań zachodzących między ludźmi. Teoria ta wywodzi się z amerykańskiego pragmatyzmu filozoficznego.
Terminu po raz pierwszy użył Herbert Blumer w 1937 roku. Nazwa ta dobrze oddaje podstawowy obszar zainteresowania całej orientacji koncentrującej się na analizie procesów wzajemnych oddziaływań, pojętych jako wymiana symbolicznych znaczeń. Wymiana zachodzi miedzy świadomymi, ciągle definiującymi sytuacje partnerami. Konsekwencją tych procesów jest ukształtowanie osobowości partnera i funkcjonowanie grup społecznych.
Podstawowe założenia:
Ludzie działają na bazie znaczeń, jakie mają dla nich rzeczy. Znaczenia pochodzą z interakcji. Znaczenia są modyfikowane przez ich interpretacje, dokonywane przez ludzi w aktualnych sytuacjach. Trzema podstawowymi dla interakcjonizmu społecznego kategoriami analizy są:
Jaźń - jednostkowa tożsamość z samym sobą, świadomość swojej odrębności Interakcja - wzajemne oddziaływanie na siebie dwóch lub więcej jednostek, polegające na obustronnym wpływaniu na swoje zachowania Społeczeństwo - forma życia zbiorowego ludzi, oparta na interakcjach pomiędzy jednostkami, które tworzą samowystarczalną zbiorowość.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)