Początek historii socjologii - wyodrębnienie socjologii z filozofii.
Za oficjalny początek socjologii jako nauki przyjmuje się początek XIX wieku. To wtedy August Comte ogłosił powstanie nowej dyscypliny wiedzy, która miała porządkować wiedzę o rzeczywistości i pomóc w zrozumieniu tego, co dzieje się w społeczeństwie. Socjologia jest nauką filozoficzną. Za czasów Comte`a socjologia stała się nauką akademicką (XIX w.).
Comte - przedstawiciel pozytywizmu
Karol Marks - materializm dialektyczny, wyobcowanie człowieka (XIX w.) Zastosował teorie Hegla - idealizm dialektyczny. Teza, antyteza, synteza.
Organicyzm - kierunek w socjologii XIX w. głoszący, że społeczeństwo będące częścią przyrody i czymś więcej niż sumą przypadkowo zgromadzonych jednostek, spełnia te same funkcje, jakie spełniają organizmy biologiczne wyższego rzędu; wśród zwolenników, m.in. A. Comte, H. Spencer, A. Schäffle, R. Worms.
Marks uważał, że bieg historii napędza ekonomia, materia, byt ludzki, a nie idee. Socjologizm - kierunek socjologiczny uznający zjawiska społeczne za pierwotne, życie zaś psychiczne i kulturowe jednostki za pochodne. Wg socjologizmu warunki społeczne określają kulturę, wiedzę, moralność, sztukę i inne zjawiska nieprzyrodnicze. Do badania wszelkich przejawów życia psychicznego należy stosować metody socjologiczne. Socjologizm zdobył największą popularność na przełomie XIX i XX w., a jego najwybitniejszym przedstawicielem był E. Durkheim . Idealizm dialektyczny - Polega na założeniu, że pojęciem rządzi prawo sprzeczności, będące źródłem i zasadą wszelkiego ruchu w świecie w którym pojęcie się urzeczywistnia. Metoda dialektyczna powinna ująć w system ten rozwój bytu wywodzącego się z absolutnej idei i wykazać jak idea ta po urzeczywistnieniu się w przyrodzie, kulturze i historii powraca do siebie samej i zdobywa pełnię swojej świadomości.
Materializm dialektyczny - filozoficzny pogląd. Stosując zasady dialektyki Hegla , K. Marks i F. Engels uznali, że wszystko, co jest realne, jest postacią materii - zarówno to, co mechaniczne, jak i niemechaniczne. Wśród postaci materii wymieniali także: życie, świadomość, życie psychiczne.
Po Durkheimie i Marksie nastąpił przełom humanistyczny. Od M. Webera rozpoczyna się socjologia humanistyczna.
Socjologia humanistyczna - nurt w socjologii na początku XXw., ukształtowany w opozycji do pozytywizmu, głoszący, że nauki o człowieku są zasadniczo inne od przyrodniczych, i że wymagają odmiennych metod badania. Przedstawiciele: Max Weber , Ferdinand Tönnies , Georg Simmel , Florian Znaniecki . Poza Polską określana jako socjologia rozumiejąca .
(…)
… - interakcjonizm symboliczny, analiza małych grup społecznych
Interakcjonizm symboliczny - teoria socjologiczna, wg której kluczowym mechanizmem kształtowania się struktur społecznych jest ciągła wymiana i ewolucja znaczeń symboli, odbywająca się w trakcie wszelkich procesów oddziaływań zachodzących między ludźmi. Teoria ta wywodzi się z amerykańskiego paratygmatyzmu filozoficznego.
Terminu „symboliczny…
… BUDUJE SIĘ W TOKU
INTERAKCJI, DZIAŁAŃ LUDZKICH)
MARKS SIMMEL
DURKHEIM ZNANIECKI
SPENCER MEAD
COMTE COOLEY
SCHUTZ
Nominalizm - głosił że nie istnieje nic takiego co określa się jako społeczeństwo czy grupa społeczna. Są to terminy puste nie posiadające realnego desygnatu. Realnie, zdaniem nominalistów istnieją tylko ludzie.
Florian Znaniecki - kulturalizm, metoda biograficzna, współczynnik humanistyczny…
… - humorystyczne nazwanie socjologii klasycznej.
Klasyczna socjologia szuka własnego języka. W XIX wieku rozpadają się normy, więzi , odchodzi społeczeństwo tradycyjne., feudalne, przychodzi nowoczesne społeczeństwo, urbanizacja, industrializacja, wykorzenienie, rewolucje, migracje. Wędrówki społeczeństw (100-150 lat), upada społeczeństwo, które trwało kilka wieków, socjologia próbuje opisać ten kryzys, nazwać, przewidzieć i zapobiec skutkom.
T. Parsons - funkcjonalizm socjologiczny
Funkcjonalizm socjologiczny ( zwany także analizą funkcjonalną, podejściem strukturalno-funkcjonalnym ) - orientacja, zwłaszcza w socjologii amerykańskiej, koncentrująca uwagę na badaniu funkcji zjawisk społecznych, tj. ich wpływu na całokształt systemu społecznego, a zwłaszcza tego, jak przyczyniają się do jego przetrwania;
V. Pareto…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)