To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
FUNKCJE JĘZYKA PRAWNEGO I JĘZYKA PRAWNICZEGO
Język naturalny (potoczny) - język powszechnej komunikacji między ludźmi, który tworzy się w sposób naturalny, żywiołowy, w długotrwałym procesie. Nieostry, brak jednoznaczności formułowanych zwrotów. Korzenie tkwią w języku etnicznym. Sam się kształtuje, ulega specjalizacji. Język sztuczny - język, w którym reguły znaczeniowe opracowano świadomie i celowo. Służy do wyspecjalizowanego przekazu danego typu informacji. Charakteryzuje się większą precyzją i jednoznacznością niż naturalny.
Język prawny - specjalistyczny język, w którym formułowane są przepisy prawa. Jego podstawowymi elementami są wypowiedzi normatywne, wyznaczające reguły powinnego zachowania. Język prawniczy - język środowisk prawniczych, język, w którym formułuje się wypowiedzi o prawie. Język refleksji nad prawem, w którym mówi się o języku prawnym, o tym, co zawierają przepisy prawa.
Jest nadbudowany nad językiem prawnym, stanowi swoisty metajęzyk. Używają go praktycy i teoretycy
- opisuje i ocenia teksty aktów normatywnych - ustala sens przepisów
- pisze komentarze i opracowania
- formułuje rozstrzygnięcia indywidualne
- dyskutuje o aktach stanowienia prawa i stosowania prawa (orzeczenia, decyzje) Relacje (język naturalny - prawny)
- syntaksa (sposób budowy zwrotów złożonych ze zwrotów prostych) - nie ma zasadniczych różnic (potrzeba precyzyjnego komunikowania się nie wymaga odstępstwa od reguł konstrukcyjnych języka potocznego)
- semantyka (zakres znaczeniowy) - zachodzą czasem istotne różnice. Wiele zwrotów języka aktów prawnych ma to samo znaczenie, co równokształtne zwroty języka naturalnego np. kobieta, mężczyzna.
W tym sensie można twierdzić, że język prawny bazuje na potocznym
W języku potocznym zdarzają się jednak nieprecyzyjne zwroty językowe, jest wieloznaczność i nieostrość, dlatego organ stanowiący prawo czasem odchodzi od języka potocznego, nadając odrębne znaczenie niektórym terminom. Wyrazem semantycznej odrębności języka prawnego jest nadawanie niektórym zwrotom języka prawnego znaczenia odrębnego, jakie mają w języku potocznym. Wprowadza się odpowiednie definicje terminów lub zwrotów w tekstach prawnych, które służą usuwaniu wieloznaczności i precyzji znaczeniowej. Np. „powód” w języku potocznym to przyczyna, a w prawnym strona w procesie cywilnym inicjująca postępowanie, czy „dokument” w potocznym - pismo urzędowe, a w prawnym - każdy przedmiot lub zapis, z którym jest związane określone prawo albo, który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne.
(…)
… lub zapis, z którym jest związane określone prawo albo, który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne. Często w języku prawnym używa się zwrotów, które w potocznym nie występują np. proces adhezyjny, wstępny, zstępny, termin zawity, zachowek, rękojmia
- pragmatyka (spełnianie funkcji) - Język prawny
- funkcja sugestywna (normatywna…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)