To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
FENOMENOLOGIA EGZYSTENCJALNA
Morice Marleau-Pounty (1907-1961)
- silny związek ze scjentyzmem.
- jego badanie są połączone z psychologią. Jego dzieła to ponawiana krytyka nauk. Poznanie naukowe daje nam tylko modele. Nauka jest zbyt mało radykalna. Nauka nie może wyjaśnić percepcji, bo ta jest jej warunkiem. Wiedzę naukową trzeba zakotwiczyć w bycie. Filozof nie ma prawa odwracać się od nauki.
- filozofia antropologiczna, egzystencjalistyczna (nazywana jest filozofią dwuznaczności).
- “Fenomenologia percepcji” - wypracowuje nową koncepcję fenomenologii - psychologia oddzielona od naturalizmu. Fenomenologia rozjaśnia doświadczenie.
- krytyk Marksizmu, uważa się za fenomenologa. (jego fenomenologia nie jest metodologiczna).
- „Powrót do rzeczy samych”.
- rzeczywistość trzeba opisać, a nie budować czy konstruować, nie posiadamy świata.
- podstawowym celem filozofii jest zrozumienie fenomenu percepcji, wyrazu naszego całego istnienia. Percepcja jest ujawnianiem istnienia przedmiotu.
- ciało nie jest rzeczą, jest postrzegane i przeżywane. Marleau-Pounty nie wypracowuje pojęcia cielesności.
- mamy opisać percepcję od wewnątrz, percepcja to coś, co poprzedza nasz intelekt. Naturą percepcji jest otwierać się na rzeczy, ale percepcja nie pozwala nam oddzielać prawdy od fałszu.
- w filozofii nie ma początku
- władza faktu jest nieprzeparta
- nie można odróżnić świata nauki od świata życia
- jesteśmy świadomością
- żeby uprawiać filozofię trzeba używać słowa
Pod koniec lat 40. Marleau Pounty krytykuje swoje wcześniejsze teorie, stara się je poprawić.
Karl Jaspers
Sytuacje graniczne - przeżywanie ich i egzystencja to to samo. Każda sytuacja jest graniczna, bo uświadamiamy sobie granicę między nami, a bytem, że jesteśmy wolni w znaczeniu negatywnym. W każdej sytuacji wystepuje granica między mną a światem. Śmierć jest wyrazistą sytuacją graniczną. Podejmowanie reflekcji nad sytuacją w której się znaleźliśmy. Uświadamia nam to, że życie jest absurdalne, jest podejmowaniem niczym nieuzasadnionych decyzji. Droga do transcendencji otwiera się w sytuacjach granicznych.
- podjęcie tematyki rozumu, utrata rozumu pociąga za sobą koniec filozofii. Rozum jest zawsze w czasie. Rozumowanie usytuowane jest w jednostce. Rozum miałby być tym czynnikiem, który wiąże ze sobą różne rodzaje egzystencji.
- rozumiał filozofię bardzo szeroko. Próbował połączyć Kanta z Kirkegaardem.
- człowiek jest człowiekiem jako rozum. Rozum to bezgraniczny napęd do łączenia wszystkiego ze wszystkim, skazuje nas na nienasycone poszukiwanie.
(…)
… filozoficzny. Byt jako całość nie daje się pojąć.
- muszę szukać bytu, aby odnaleźć siebie samego, człowiek jest czymś więcej, niż tylko przedmiotem poznania. Doświadczam bytu dzięki temu, że jestem.
- nie ma filozofii Jaspersa bez transcendentowania.
- trzeba dokonać skoku między światem a egzystencją (źródłem z którego myślę i działam). Powinniśmy filozofować z perspektywy naszej egzystencji. Za pomocą…
… do literatury (do swoich dzieł literackich) problemy filozoficzne. Dlatego tez laikom trudno niekiedy czytać te utwory. Sartre nie był nauczycielem akademickim. Był dumny z faktu, że utrzymuje się ze swojego pisarstwa. Przede wszystkim chciał być pisarzem, dopiero później do jego utworów wdarły się elementy reflekcji, filozofii.
1. Sartre jako filozof.
Chce on powiedzieć o świecie prawdę. Inspirowała…
… esencjalizmowi. To ucieczka od wiedzy na własny temat. Jego filozofia ma podjąć analizę współczesnych problemów. Humanizm nagle stał się pojęciem filozoficznym (istotnym!). Antropologia wg Sartre'a obywa się bez świata zewnętrznego. Świadomość nie ma charakteru substancjalnego. Nie jest bytem, nie może istnieć sama. To jest coś, czego nie można opisać poprzez kategorie ontologiczne.
Realizm, monizm…
… i bytowością.
Lata 50-e, Sartre nawiązuje do marksizmu i łączy z nim egzystencjalizm.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)