Równanie Schrodingera Postulaty deBrou pozwalają określić długość i częstotliwość fali. Witamy, że ruch cząstki zależy od częstotliwości rozproszenia. Te informacje nie wystarczają aby wyznaczyć zachowanie się cząstki. W prostym przypadku swobodnej cząstki prędkość grupowa fali de Brou równa się prędkości cząstki. Fale te ulegają silnej dypresji. W ogólnym przypadku musimy dysponować równaniem opisującym rozchodzenie się fal materii. Poszukiwane jest wobec tego równanie, które spełniłoby rolę II równania Newtona w mechanice klasycznej (II zasada dynamiki). Poszukujemy takiego równania, które pozwoliłoby określić funkcję ϕ(x,y,z,t). Podstawowe równanie mechaniki kwantowej powinno dać określenie tej funkcji. Równanie to powinno być równaniem falowym, gdyż powinno być ono rozwiązaniem z dyfrakcją cząstek. Równanie takie zostało zapostulowane w 1924r przez Schrodingera. –h/i* δψ/δt=-h2/wm*∆ψ+U(x,y,z,t)ψ ; U(x,y,z,t) – energia potencjalna w polu sił w którym cząstka się porusza, i-czynnik urojony, ∆-laplacjan, m-masa cząstki ; ∆=δ2/δx2+δ2/δy2+δ2/δz2. Równanie to dotyczy małych prędkości, jest to prawdziwe dla dowolnej cząstki poruszającej się z V
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)