7. Wydolność fizyczna na dużych wysokościach zmniejsza się już od 1000 m n.p.m. (gdy jest duży stosunek ATP do ADP - dużo energii jest spalane; w górach jest więcej ATP niż ADP - problem z energią)
Mniejsze wykorzystanie glikogenu mięśniowego, zmniejsza się masa mięśni i masa ciała
Gdy zwiększa się hematokryt, zwiększa się gęstość krwi - spada liczba mitochondriów
Ludzie, którzy mieszkali w górach czuli się źle na nizinach (ciepłych) i odwrotnie.
8. Zagrażające zdrowiu czynniki środowiska wysokogórskiego można podzielić następująco :
- warunki klimatyczno-geograficzne
- warunki atmosferyczne: temperatura, ciśnienie powietrza i ciśnienie parcjalne tlenu, wilgotność atmosfery, wiatr, nasłonecznienie
- warunki mikrobiologiczne
- promieniowanie słoneczne i kosmiczne
9. Czynniki socjologiczne i psychologiczne typowe w takim środowisku dla alpinistów :
- izolacja uczestników wypraw alpinistycznych od środowiska, w którym naturalnie przebywają
- przebywanie w odmiennej kulturze i tradycjach, odmiennym języku
- swoista atmosfera w zespole wyprawowym: osobowość poszczególnych jego uczestników, motywacja do wspinaczki
10. Z chorobą wysokościową związanych jest szereg dolegliwości i objawów, na które składają się: ból głowy (podobny do kacowego bólu głowy, nasilają się rano), bezsenność, apatia, utrata koordynacji, opuchlizna wokół oczu i twarzy, kaszel, skrócenia oddechu, uczucie nacisku na piersi, nieregularny oddech, utrata apetytu, nudności, wymioty, zmniejszenie ilości wydalanego moczu, słabość, uczucie „ciężkich” nóg. a) Choroba wysokogórska występuje u około: 25% osób na wysokości powyżej 2500 m n.p.m.; 75% osób na wysokości 4500 m n.p.m. i wyżej. Trwa około 1-3 dni i więcej, dotyka częściej kobiet.
b) różne nazwy choroby:
- soroche (Peru)
- paramos (Kolumbia)
- puna (Boliwoa i Chile)
- tuna, bis lub mundara (Azja)
- biszka -chaba co znaczy choroba górska i jadowite powietrze (Himalaje)
- Góry Hindukusz mają nazwę od hindi - Hindus i kusz ten - zabijać, czyli Góry, które zabijają każdego, kto ośmieli się je przekraczać!!!
11. Ostra choroba wysokościowa i jej objawy trwa krótko, od kilku do kilkunastu dni. Charakteryzuje się: spadkiem siły fizycznej, nagłym wzrostem męczliwości, niechęcią do wysiłków fizycznych i umysłowych. Objawom towarzyszą bóle i zawroty głowy, nudności, wymioty, zaburzenia oddechu, krwawienie z nosa, szum w głowie, rzadziej zaburzenia ostrości widzenia i wydzielania moczu. Ze strony układu nerwowego obserwujemy zaburzenia nastroju lub apatii, może występować podniecenie psychiczne, nadmierna senność, zaburzenie koordynacji ruchowej, osłabienie pamięci, czasami dezorientacja.
(…)
…, kaszel, ogólne zmęczenie, zaburzenia oddechu, krwioplucie, sinica wysiłkowa, spadek łaknienia oraz zaburzenia żołądkowo-jelitowe, bezsenność. W tej chorobie wyróżnia się formę: mózgową, neuroplegiczną, sercową, pokarmową, oddechową i psychiczną, Choroba ta często kończy się śmiercią.
13. Wysokościowy obrzęk płuc (wop) - objawy towarzyszące tej chorobie: poza objawami ostrej choroby górskiej…
… rozkład krwi w organizmie, zwężenie w jednym miejscu naczyń krwionośnych, między obiegiem płucnym i trzewnym wzrasta ciśnienie.
14. Wysokościowy obrzęk mózgu (wom) - objawy: ataksja czyli bezład i brak koordynacji ruchów, nudności i wymioty, zmiany zachowania, dezorientacja, halucynacje, drgawki, śpiączka. Postępujący obrzęk mózgu powoduje często upośledzenie procesów myślowych i różne problemy neurologiczne, poza ataksją i halucynacjami mogą pojawić się porażenia mięśni po jednej stronie ciała.
Następuje przesącz pod opony mózgowe.
15. Pozostałe objawy na wysokości: odwodnienie (para wodna łatwiej się oddaje, gdyż jest pod ciśnieniem) Trzeba pić ok. 4 l płynów), obwodowe obrzęki wysokościowe, udar cieplny, oparzenia słoneczne, ślepota śnieżna, zaburzenia psychiczne w warunkach wysokogórskich, urazy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)