To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
FIZJOLOGIA CZŁOWIEKA (11 WYKŁAD, 19.05.2011 R.) Fizjologia człowieka w warunkach wysokogórskich, zjawisko hipoksji
[Himalaiści i alpiniści mają przerośniętą prawą komorę serca.] I. HIPOKSJA - mało tlenu we krwi; zachodzi na dużych wysokościach;
[ Hipoksja - niedobór tlenu w tkankach powstający w wyniku zmniejszonej dyfuzji tlenu w płucach ( hipoksja hipoksemiczna ) lub zaburzenia transportu tlenu przez krew do tkanek ( hipoksja ischemiczna ). Podczas wzrostu komórek w tkankach hipoksja jest jednym z czynników indukujących angiogenezę - wikipedia] 10 - 15 mln ludzi prowadzi stałe życie powyżej 3500 m n.p.m., m.in. Tybet (np. Birma, Chiny, Tybet), Andy (np. Boliwia), wyżyny Etiopii
Objawy u ludzi znajdujących się na dużych wysokościach są podobne do takich, jak u ludzi z anemią - anoksemia - niedobór tlenu we krwi w stosunku do zapotrzebowania
Wyróżniamy:
a) Hipoksję hipoksyczną wywołaną obniżeniem prężności tlenu we wdychanym powietrzu
b) hipoksję hipoksemiczną , prowadząca w wyniku obniżenia prężności tlenu we krwi (niedokrwistość, zmiany wiązania O 2 przez hemoglobinę)
c) hipoksję krążeniową lub zastoinową , wywołaną zmniejszonym przepływem krwi przez tkanki
d) hipoksję cytotoksyczną powstającą przy dostatecznym dopływie tlenu do tkanek, który nie może być wykorzystany na skutek uszkodzenia komórkowych układów enzymatycznych
Prawidłowa prężność - 100 - 103 mm Hg we krwi
Wartość krytyczna dla mitochondrium - gdy obumiera komórka, bo nie ma tlenu - poniżej 1 mm Hg
Prężność powietrza: 102 - 0,33 x wiek w latach
1. W organizmie człowieka o przepływie tlenu z atmosfery do mitochondriów decydują następujące czynniki :
- wentylacja płuc
- dyfuzja pęcherzykowo-włośniczkowa w płucach
- krążenie krwi (przepływ krwi)
- dyfuzja w tkankach
2. Wyróżnia się 3 rodzaje reakcji organizmu na hipoksję wysokościową :
- doraźne (ostre) przystosowanie się do organizmu do hipoksji, którego objawy występują czasem już na poziomie ok. 2000 m n.p.m., a jako reguła do 3000 m n.p.m. bezpośrednio po osiągnięciu tych wysokości
- aklimatyzacja wysokościowa, rozwijająca się stopniowo w miarę przebywania na dużych wysokościach
- trwała adaptacja do środowiska wysokogórskiego - ten mechanizm nie rozwinął się u człowieka, mimo zamieszkiwania od setek lat kolejnych pokoleń na wysokości 4000 - 5000 m n.p.m. i wyżej. Utrwalona genetycznie adaptacja do hipoksji wysokościowej występuje natomiast u wielu gatunków zwierząt
3. Czas rezerwowy - czas, w ciągu którego zostaje zachowana pewna sprawność czynności psychoruchowych i czas po upływie którego występuje zupełna utrata świadomości
(…)
… - czas, w ciągu którego zostaje zachowana pewna sprawność czynności psychoruchowych i czas po upływie którego występuje zupełna utrata świadomości
4. Meteoryzm - gwałtowny spadek ciśnienia atmosferycznego może powodować gwałtowne rozprężenie gazów w jamie ciała (jamie brzusznej, zatokach czołowych i zatokach obocznych nosa i innych), może to grozić ostrymi dolegliwościami bólowymi lub uszkodzeniem…
… tlenu).
- reakcja układu oddechowego: zwiększenie wentylacji płuc (powyżej 2500 m n.p.m. zwiększa się częstość oddechów na minutę); wentylacja płuc wzrasta z czasem (ułatwiona mechanika wdychania i wydychania)
- układ krążenia: brak tlenu powoduje zwiększenie częstości uderzeń serca na minutę, pojemność minutowa serca wzrasta, ale bez zmiany objętości wyrzutowej - serce nie jest w stanie tak szybko…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)