To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
VI. Waluty i rynek walutowy
1. Liberalizacja (swoboda w dokonywaniu transakcji pomiędzy rezydentami - krajem, a zagranicą - nierezydentami) dewizowa i wymienialność walut:
możliwość dokonywania płatności z tytułu transakcji bieżących (np. eksport i import) i kapitałowych (np. kupno nieruchomości, aktywów finansowych) między rezydentami (ten kto ma siedzibę bądź miejsce zamieszkania w kraju gdzie zachodzi transakcja) i nierezydentami. W tej przestrzeni liberalizacja to brak ograniczeń dewizowych w podanych płatnościach, są zupełnie swobodne.
rezydenci i nierezydenci mają takie same uprawnienia do prowadzenia działalności w zakresie pośrednictwa finansowego (np. działalności bankowej, ubezpieczeniowej, funduszy inwestycyjnych), wzajemność lub niedyskryminacja
2. Kurs walutowy:
cena jednego pieniądza wyrażona w innym pieniądzu
system kursów stałych aż do lat 70' (Bretonwoods)
system kursów płynnych - duża zmienność
system mieszany: kursy płynne w pewnych stałych granicach
Teorie kursu walutowego:
parytet siły nabywczej: Gustaw Kasel, dlaczego jeden pieniądz jest słabszy a drugi mocniejszy - zależne od siły nabywczej pieniądza w kraju, który go wyemitował; siła nabywcza zależy od produktywności zasobów (głównie czynnika ludzkiego - wydajność pracy)
teoria bilansu płatniczego: zestawienie przepływów pieniężnych lub finansowych z zagranicą, poziom kursu zależy od równowagi w bilansie płatniczym, przesądza o zapotrzebowaniu na walutę
teoria stóp procentowych: kurs zależy od stóp procentowych na globalnych rynkach finansowych, większość państw to państwa dłużnicze, mają zapotrzebowanie pożyczkowe
3. Poziomy (standardy) wymienialności walutowej:
3a. Wymienialność zewnętrzna:
najwęższa liberalizacja dewizowa; wymienialność z restrykcjami, należności z tytułu transakcji bieżących nie podlegają żadnym restrykcjom dewizowym (brak ograniczenia eksportu i importu), pozostałe rodzaje płatności podlegają reglamentacji
3b.Wymienialność według Międzynarodowego Funduszu Walutowego (liberalizacja dostosowana do określonego miejsca i czasu):
wariant liberalny (tradycyjny): najbardziej upowszechniony we współczesnym świecie (również w Polsce od 2000r.); nie ma obowiązku odsprzedaży dewiz państwu przez rezydentów, nie ma obowiązku sprowadzania przez rezydentów dewiz do kraju, rezydenci mogą posiadać rachunki dewizowe zarówno w kraju jak i zagranicą.
Wariant pośredni: obowiązek sprowadzania dewiz do kraju, brak możliwości posiadania rachunków dewizowych za granicą, brak nakazu odsprzedaży dewiz w kraju
(…)
… posiadające całkowicie wymienialną walutę
nie stosują żadnych ograniczeń dewizowych bez względu na kto dokonuje wymiany
w ścisłym znaczeniu nie występuje (ograniczenia dot. nieruchomości)
najbliższe temu stanowi: Panama, Kostaryka, Urugwaj, Peru, Zambia, Armenia
4. Złoty jako waluta:
wymienialna wg wariantu liberalnego NFW
problem kuru walutowego
5. Europejska Unia Gospodarcza i Walutowa:
„wąż w tunelu”: 1972 - 1978, państwa EWG, UK, Francja zawarły porozumienie o stabilizacji kursów walutowych, regulowanie kursu w odniesieniu do dolara +/- 1,125%, 17 interwencji
ERM I: 1979 - 1998: zacieśnienie integracji walutowej, przestano traktować wszystkie waluty tak samo, koszyk walutowy z walutami różnej wagi, wykształcenie europejskiego pieniądza wirtualnego (EKI), wahanie +/- 2,25%
EURO: 1999, optymalny obszar walutowy, kraje EUG i W bez UK i Danii (klauzula wyłączenia umożliwiająca przyjęcie Euro w każdej chwili), strefa euro otwarta, wymóg spełnienia warunków konwergencji (zbieżność stanu fin. Publicznych, poziomu stóp procentowych i poziomu kursu walutowego)
6. Bilans płatniczy i jego budowa
6a. Internacjonalizacja i globalizacja rynków finansowych Wyodrębnienie „małej gospodarki”
Procesy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)