W dokumencie tym znajdziemy informacje na temat twórczości takich filozofów jak: Tales, Anaksymander, Anaksymenes, Heraklit, Parmenides z Elei, Demokryt i atomiści, Sokrates, Platon, Arystoteles, Plotyn. Oprócz tego nie mogło zabraknąć miejsca dla dwóch najwybitniejszych myślicieli chrześcijańskich św. Augustyna i św. Tomasza z Akwinu. Następnie opisano myśl takich postaci jak: Kartezjusz, Spinoza, Leibniz, John Locke, George Berkeley, Hume, Kant, Fichte, Schelling, Hegel, Schopenhauer, Kierkegaard oraz Nietzsche.
Tales Żył na przełomie VII i VI w. Był kupcem, żeglarzem, podróżnikiem. Jest uznawany za pierwszego filozofa.
To właśnie mu przypisuje się oddzielenie nauki i wszelkiej myśli od mitologii. Dla niego jak i dla pierwszych filozofów życie było nieodłączne od materii, jej cechą był poruszanie się ( głosiciele tej tezy to: hilozoiści )
Wodę uważał za materię, które było początkiem przyrody, to dzięki niej istnieje wszelkie życie
Anaksymander jeden z pierwszych filozofów greckich, prawdopodobnie uczeń Talesa i nauczyciel Anaksymenesa, reprezentant szkoły jońskiej. Prawdopodobnie jego dziełem jest „o naturze”. Anaksymander zajmował się matematyką, geografią i astronomią. Twierdził, że zasadę rzeczywistości stanowi apeiron, czyli bezkres. Wszystko albo jest zasadą, albo pochodzi od zasady. Jednocześnie, nie istnieje zasada nieskończoności. Mechanizm tworzenia świata polegał zaś według niego na wyłanianiu się z apeironu przeciwieństw, takich jak ciepło i zimno, suchość i wilgotność
Anaksymenes - presokratejski filozof grecki, uczeń Anaksymandra, należący do jońskich filozofów przyrody. Anaksymenes przejął od Anaksymandra zasadnicze jego poglądy. Zasada przestała być nieokreślonym bezkresem (απειρον, ápeiron), Anaksymenes widział ją jako nieskończone powietrze, które jest pierwotną przyczyną powstania wszystkich rzeczy. Heraklit znalazł on arche w ogniu, który jest w nieustannym ruchu; staje się morzem, powietrzem, ziemią i znowu ogniem. Głosił on zmienność rzeczy - wszystko płynie, nic nie jest trwałe, cały czas jesteśmy w nieustającym ruchu; nie ma bytu jest tylko stawanie się
Względność rzecz - w nieustannym przepływie zacierają się granice między przeciwieństwami; nie ma nic pewnego istnieją tylko ciągłe przejścia. Doprowadziło Heraklita do relatywizmu Teoria rozumności świata (logos) - nieustająca zmienność ma swój stały porządek, jedno prawo rządzi wszystkimi przemianami, wszechświat ma swój własny rozum. Parmenides z Elei - c w p.n.e. Wyszedł od przyjęcia dwóch aksjomatów uważanych za pewne:
Byt jest, a niebytu nie ma
Byt i myślenie są tożsame
Z aksjomatów tych wydedukował Parmenides całą koncepcję bytu.
Demokryt i atomiści. Demokryt żył w granicach między 460 a 360r. Uczeń Leucypia. Był wszechstronnie uzdolniony, interesował się prawie wszystkimi dziedzinami. Napisał wiele dzieł, jednak wszystkie zaginęły. Przez większość czasu był zapomniany lub niedoceniany. Atomistyczna teoria materii - teoria bytu miała być bezsprzeczna ze zjawiskami, a także zgodna z doświadczeniem. Takie stanowisko doprowadziło ich do poglądu, że materia składa się z atomów, czyli:
(…)
… w błąd przez jakąś potężną siłę. 3. Cogito ergo sum - jeśli wątpię to myślę, myśl istnieje, mogę śnić może mnie zły demon wyprowadzać w błąd, ale myślę. To jest fundament wiedzy, i nie znajduje się on w świecie zewnętrznym, lecz w człowieku, nie przedmiocie, lecz w podmiocie, nie w materii, lecz w świadomym duchu. Jeśli istnieje myśl to musi istnieć też ktoś kto myśli - istnieje jaźń, dusza. Spinoza…
…, coś nie ziemskiego, ale boskiego. NAUKUA O DUSZY: 1.Funkcje biologiczne duszy. Platon przyjął po filozofach-przyrody pogląd, że dusza jest czynnikiem życia. Odrzucił jednak pogląd, że jest ona rodzajem materii. Dla Platona dusza była substancją przeciwną materii. Jest to czynnik, który sam wprowadza siebie w ruch
NAUKUA O PRZYRODZIE: 1.Celowość świata. Świat przyrody zawiera w sobie coś z doskonałości idei. Demiurg…
… (doświadczenie wewnętrzne).
George Berkeley (1685- 1753)
1. Skrajny nominalizm. W umyśle jak i po za nim nie ma nic abstrakcyjnego. Każda idea, jaką posiadamy, jest zupełnie określona i konkretna. Nie może być ona żadna inna, ponieważ człowiek nie umie stworzyć idei sprzecznej. Istnieją jedynie przedstawienia konkretne - wyobrażenia.
2. Skrajny sensualizm. Rozum jest istotnie właściwy człowiekowi…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)