To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Poziomy: Przedkonwencjonalny (K) i przedoperacyjny (P):
Jednostka rozumie świat w kategorii skutków - ważne jest osiągnięcie celów, w grę nie wchodzą żadne reguły, zasady. Podstawą działania jest osiąganie celów = skuteczność działania ( a nie wartości, normy). Skuteczność działania to osiąganie przyjemności, ograniczenie przykrości Wyróżnia się dwa stadia: Orientacja na unikanie kar, kara związana bezpośrednio z fizycznymi konsekwencjami
Orientacja na wzajemność świadczeń (instrumentalno- hedonistyczne), za słuszne uznaje się te działania, które zaspokajają moje potrzeby i potrzeby innych. Relacje interpersonalne jako wzajemność świadczeń (coś za coś) Na tym poziomie świat rozumiany jest jako coś oczywistego, jest dany i materialny. Wrastanie w świat ma charakter symbiotyczny, brak jest świadomości, możliwości wyboru jak ma być. Na tym poziomie wyróżniamy dwa stadia tożsamości indywidualnej: Tożsamość naturalna-symbiotyczna: ścisłe połączenie z otoczeniem fizycznym
Tożsamość naturalna organizmu: postrzega się, rozumie i osądza wszelkie sytuacje wyłącznie w odniesieniu do potrzeb własnego organizmu
Poziom konwencjonalny (K)/ operacji konkretnych (P)- nie zgadza się do końca
Działania odnoszą się do dyrektyw, reguł funkcjonujących w danej zbiorowości, reguły są oczywiste, naturalne, nie są przedmiotem namysłu, nie neguje się ich, ale należy przestrzegać. Słuszne jest postępowanie odpowiadające na potrzeby, oczekiwania grupy np.: rodziny. Motywy działań rozdzielane niezależnie od skutków działania. Główne sankcje związane są ze wstydem, lękiem przed utratą miłości, uznanie ze strony osób znaczących (orientacja na innych). Akty mowy oddzielone od aktów działania, ale poza obszarem mowy leżą normy- nie dyskutuje się ich, przywoływane jako z góry narzucone (działam tak a nie inaczej, bo tak trzeba). Język ma charakter monologu, służy do tego aby się wytłumaczyć z działania. Stadia: Orientacja na zgodę lub harmonię interpersonalną. Za dobre uważa się działanie sprawiające przyjemność i aprobowane przez innych. Zachowania zgodne z wyobrażeniem jak postępuje większość. Będzie aprobowany kiedy będzie dobry i miły. Ważna intencja działania (ważne że chciał dobrze, a nie że mu się nie udało)
Orientacja na prawo i porządek. Pojawia się poczucie obowiązku - dobre i słuszne działanie polega na respektowaniu prawa/ przepisów oraz na realizacji obowiązków. Wykazywanie się szacunkiem względem autorytetów. Sprawiedliwość to równość i ważne są intencje działań a nie ich treść
Na tym poziomie świat rozumiany jest jako najlepszy z możliwych. Świat zasługuje na akceptację i afirmację. Świadomość wyboru identyfikacji, z czym się identyfikujemy w ramach identyfikacji które są do dyspozycji. Dojrzałość rozumiana jako zaakceptowanie reguł/ norm, poddanie się dyscyplinie. Zaspokojenie potrzeb zależne od postrzegania i przestrzegania potrzeb innych ludzi, zaspokajanie potrzeb jest zapośredniczone z uznania w grupie rodzinnej i uznania z szerszych grup. Na tym poziomie występuje uczenie się nowych ról. Innych postrzega się jako anonimowych wykonawców ról (nauczycielem są inni ludzie, nie tylko konkretna osoba)
(…)
…- może więc być zmienione
Orientacja na uniwersalne zasady etyczne. Te zasady uzasadniają prawodawstwo szczegółowe i konwencję społeczną (jeśli prawo gwałci te zasady, jednostka będzie działać wedle zasad a nie prawa). Imperatyw kategoryczny jako przykład! W grę wchodzą prawa człowieka, respektowanie bytu jako indywidualności. Zna zasady i według nich działa. Jednostka kieruje się racjonalnością, postrzega zasady…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)