LEVINAS i jego poglądy dotyczące Heideggera.
„Inaczej niż być, czyli poza istotą” (1917)
1. Inspiruje się myślą Heideggera - „Bycie i czas” - Levinas pozostaje w opozycji do tych tekstów.
Wychodzenie od podmiotu jako jestestwa - sprzeciw wobec klasycznego intelektualizmu. Nastroje - rozumienie = egzystowanie.
Uwagi krytyczne:
1. Krytykuje metafizykę, ale równocześnie czerpie z jej źródeł - przerywa ją zbyt wcześnie.
2. Należy zacząć tam, gdzie Heidegger kończy.
- posiadanie stałej siedziby, przywiązanie do krajobrazu i do języka,
- Heidegger myślał o świecie po grecku.
3. Brak radykalizmu Heideggera, nie wykracza poza myśli greckich filozofów - kontynuować myśl Talesa, chce konstruować świat jako całość.
4. Unika zdecydowanych sądów i krytyki.
Podsumowujące tezy Levinasa do samego siebie:
Bycie funkcjonuje jako horyzont, współgra.
Odsłanianie bycia - to, co bytujące - rozumienie życia.
Inność w kręgu tożsamego. Prymat tego, co własne.
Relacje społeczne są czymś bez znaczenia, jestestwo dbierane jest do siebie samego.
Heidegger powołuje się na koherencję - w „byciu i czasie”. Heidegger związany jest z filozofią nowożytną.
Problem prawdy ma przewagę nad problemem dobra.
Ontologia fundamentalna - filozofia wolności.
2. Etyka fundamentalna.
Filozof, który twierdzi, że nie da się filozofować po Oświęcimiu jak filozofowało się przed Oświęcimiem. (To co skończone) [- to jakaś bzdura, podobne stwierdzenie mamy przy Adorno. Możliwe, że reszta tematu jest w nieprawidłowym miejscu. Wypowiedzi też są podobne, choć nie do końca].
Inność - to coś co objawia nam się prosto w twarz - nie zapożyczone z kultury.
Być z kimś twarzą w twarz - wchodzę w relację z twarzą, bezpośrednio osobiście mogę o tym mówić, nie muszę niczego potwierdzać.
1. Nietożsamość z samym sobą.
2. Prymat tego co radykalnie inne.
Levinas nazywa swój system metafizyką - źródłowość - to nie jest teoria.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)