To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
NIETZSCHE 1834-1900
1. Jako krytyk religii, moralności, społeczeństwa.
2. Koncepcje pozytywne: człowiek, wola mocy.
3. Status dokonań Nietzschego.
Nietzsche uzyskał sławę postawą antychrześcijańską i krytyką idei. Przedswtawia nową hierarchię filozoficzną, nowy typ pisarstwa, Nazywa swoją metodę filozofią eksperymentalną, wprowadza bohatera, wywołuje dyskurs przez ukazanie sprzeczności. Wyniki jego nauk są nieokreślone. Niestzschemu niektóre idee objawiały się mistycznie. Nie był teoretykiem, zawsze szedł w stronę praktyki. Był wizjonerem (wojny, inwigilacja państwa, społeczeństwo: choroby psychiczne [spowodowane osłabieniem życiowej woli ludzi], poszukiwanie różnych form upojenia, różnych form zapomnienia).
Jego przedmiotem zainteresowań było nasze życie w świecie. Dotychczasowa filozofia nie radzi sobie z konkretną irracjonalnością. Tezy Nietzschego nie są wiedzą!
1. Jako krytyk religii, moralności, społeczeństwa.
Intencje Nietzschego mają charakter praktycznych. Nie szuka wyznawców, nie chce być przywódcą, choć w pewnym sensie chce zbawić świat poprzez wydobycie czytelników z bezmyślności, bezmyślnej akceptacji. Przedmiotem rozmyślań Nietzschego jest życie. Człowiek jest twarzą kultury. Bóg umarł. Nietzsche krytykuje absolutną prawdziwość i trwałość przypisywaną „prawom” kulturowym. Kultura nie jest absolutna, bo sami ją stworzyliśmy.
Nietzsche odrzuca wszelkie obiektywne ideały, ład moralny - jego wrogość wobec religii to nie ateizm, ani nihilizm. Kościół jako instytucja reprezentuje ludzi „niewolników”. Chociaż Jezusa traktował jako wzorzec człowieka silnego. Przyczyną kryzysu chrześcijaństwa jest samo chrześcijaństwo. Cała koncepcja grzechu, łaski, zbawienia wprowadzona została nie przez Jezusa, ale późniejszych ideologów chrześcijaństwa. Chrześcijaństwo łamie ludzi mocnych, wszelkie szlachetne instynkty przekształca w chore.
W odniesieniu do moralności Nietzsche twierdzi, że nie ma moralności absolutnej, nie ma czegoś takiego jak wspólna ludziom natura. Opozycja siła - słabość. Słabi cenią miłość, altruizm, silni - godność, dostojność, bezwzględność. W społeczeństwie dominuje moralność ludzi słabych, stąd też przekonania o wolności, równości i wysokiej wartości wszystkich ludzi. Wszystkie te wartości zawdzięczają swe panowanie ludzkiej słabości. Wg Nietzschego człowiekowi nie jest dana wolna wola. Nasze postępowanie jest warunkowane przez nasza przeszłość. Człowiek nie jest odpowiedzialny za swoją osobowość, charakter. Bycie ludzkie to proces obojętny pod względem moralnym. Wszelkie kryteria są względne. Chrześcijaństwo wmawia ludziom, że są wolni, aby móc ich straszyć karą. Moralność to instynkt stadny. Nietzsche jest wielkim wrogiem litości, twierdzi, że litujący czynią to po to, aby móc się czuć dumnymi ze swoich szlachetnych uczuć. Lepsza od zakłamanej litości jest obojętność. Moralność potępia instynkty, co jest wyrazem nieumiejętności kierowania nimi. Wszelki uniwersalizm etyczny jest nieuzasadniony.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)