Filozofia nieanalistyczna, Krytyka nauki - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 49
Wyświetleń: 700
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Filozofia nieanalistyczna, Krytyka nauki - omówienie - strona 1 Filozofia nieanalistyczna, Krytyka nauki - omówienie - strona 2

Fragment notatki:

Krytyka nauki.
Nietzsche dąży do ponownej interpretacji kategorii poznawczych. Jest nieskończona ilość interpretacji na które jesteśmy skazani. Interpretacje to próba deszyfracji. Interpretacje powinny walczyć ze sobą (myśl pluralistyczna). W poznaniu podstawową rolę odgrywają popędy. Nie można patrzeć na wiedzę w sensie wąsko pragmatycznym. Nie wiedza jest motorem działań (Arystoteles, tradycja nowożytna), lecz popędy. Liczy się sama czynność poznawcza. Wpływ wiedzy polega na tym, że przekonanie o prawdziwości pewnej koncepcji jest siłą, motorem. Nie ma prawdy absolutnej. Zaakceptowana teoria naukowa jest nudna. Nie ma obiektywnego kryterium prawdy. Scjentyzm oparty jest na metafizycznych przesłankach, np. o stałości rzeczywistości. Nietzsche odrzuca służebność ascetyzm życia skupionego na nauce. Jest wiele sposobów porządkowania świata - nie tylko ten naukowy. Antypozytywizm. Fikcje też są pożyteczne, jeżeli narzucają pewien porządek. Wszystko można rozumieć na nieograniczoną ilość sposobów. Uprawiając wiedzę schamatyzujemy, upraszczamy rzeczywistość, a później ten uproszczony obraz świata uznajemy jako coś absolutnego. Sam język, którym się posługujemy do opisu zjawisk zniekształca rzeczywistość.
Również filozofia opierała się na absolutyzmie i obiektywności. Zawsze miała tendencję do opisywania świata z boku (np. obiektywność liniowości czasu). Zazwyczaj filozofia jest ekspresją życia danego filozofa. Pośrednio krytyka filozofii Nietzschego jest krytyką całej kultury.
To, co rozumne nie daje się pomyśleć bez czegoś nierozumnego. Jakim prawem rozum mógłby sankcjonować wszystko nie widząc prawdy sankcjonującej nad sobą?
2. Koncepcje pozytywne: człowiek, wola mocy.
- życie;
- wola mocy;
- nadczłowiek;
- wieczny powrót.
Afirmacja życia - naturalnych popędów. Nietasche jest za wykorzystywaniem życia, własnej natury. Wyprowadza to z dekadentyzmu i nihilizmu. Popiera życie twórcze. Kryzys chrześcijaństwa prowadzić może do największej pustki w kulturze i społeczeństwie. Poprzez twórczość, refleksje, należy wydobyć się z dotychczasowego stanu. Boleje nad tym, że zniszczona została prawda życia starożytnych Greków. Nietzsche pokazuje szanse wzlotu ludzkiego bytu. Ludzkość znajduje się w zwrotnym punkcie dziejów - jest możliwość wyhodowania (ale nie wychowania!) najwspanialszego człowieka - ludzi wielkich (i powinniśmy to zrobić, jeśli jesteśmy wystarczająco silni)..
Wprowadza koncepcję moralności dostojnej - dla duchowych arystokratów, egoistów, ich siła jest efektem dobrego zdrowego stanu organizmu.
Immoralizm - wartość jednostki zależy od jej stanu biologicznego.
Świat nie jest porządkiem, systemem reguł. Zmienność nie jest determinowana koniecznością.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz