To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Filozofia atomistyczna - relacje między człowiekiem, a wszechświatem
Atomiści - pierwsza z wielkich syntez starożytności. Ich filozofia usiłuje godzić pewne zasady „arche” intelektualne z rezultatem jej oddziaływań, co już ma charakter empiryczny.
U Parmenidesa - filozofia to kultywowanie pewnej tajemnicy, jej zadaniem jest przyzwyczajenie nas, oswojenie tego, że łatwiej ją będziemy znosić.
U atomistów:
Zmienia się stanowisko dotyczące bytu i kresu istnienia człowieka. „Byt nie istnieje bardziej od niebytu” - to koncepcja bardzo zracjonalizowana, ale i naiwna. Wymaga ruchu. Ruchomość bytu wymaga próżni, w której dokonuje się ruch - niebyt. Byt - to atomy (Leukipos, Demokryt) Niebyt - próżnia
Atomy poruszają się w próżni. Wszystko, co istnieje, to efekt poruszania się w próżni. Atomów jest nieskończenie wiele, są nieskończenie małe. Atomy łączą się i dzielą - powstanie i ginięcie.
Atom - niedziałek, coś, co się dalej nie dzieli.
Atomy różnią się między sobą, ale te różnice mają charakter ilościowy.
Kształt - A ≠ N (kształtem)
Szyk - AN ≠ NA (szykiem)
Położenie - N ≠ Z (położeniem)
Te różnice wyczerpują różnice między atomami.
Wszystko, co istnieje daje się rozłożyć i zanalizować intelektualnie na atomy.
Świat ukształtował się z atomów. Atomy zderzały się, te cięższe poszły na dno, lżejsze na górę. Wszystkie połączenia są uwarunkowane przyczynowo.
Istnieje nieskończona ilość światów ukształtowanych z atomów. Jedyne, co wiemy, to to, że istnieją atomy poruszające się w próżni, reszta jest niewiadoma.
Naiwny materializm - naukowe, quasi naukowe wyobrażenie rzeczywistości. Brak działania siły boskiej. Świat jest wyzuty z Logosu - porządku przemian. Nic się nie dzieje bez przypadku. Niebo i ziemia powstały bez użycia siły twórczej, wyższej. To przypadek. Niejednokrotnie nawet nie można zrekonstruować wydarzeń.
Filozofia atomistów spotkała się ze sprzeciwem, głównie chrześcijan. Nieobecność boskiej siły stwórczej jest podważeniem moralności. Jeżeli nie ma Boga, to nie ma moralności. Ludzie nie są w stanie stworzyć autonomicznej rozumności. Nie ma siły biorącej na siebie odpowiedzialność za porządek świata.
Według tej teorii materialista to człowiek prymitywny, gustujący w tanim życiu, dogadzaniu sobie. Taka wizja nie pozwala zakorzenić uniwersalnych wartości moralnych. Dla atomistów nie istnieje Logos jako siła kosmiczna, tylko rozum ludzki. Świat musi być relatywizowany do ludzkiego doświadczenia. Filozofia jest rezultatem ludzkiego oglądu tej rzeczywistości. Człowiek to część świata, podlega jego ustaleniom, jest częścią szczególną (składa się z duszy i ciała).
(…)
… ażurowy. Atomy duszy przenikają przez to ciała sprawiając, że żyje. Starzenie - ażurowa struktura powoli traci elastyczność. Śmierć to rozpad ciała i duszy. Dusza jest śmiertelna. Naukę o szczęściu da się zrelatywizować. Stanem pożądanym jest harmonia. Z koncepcji człowieka i świata, który jest w nim usytuowany. Jako ideał nie pojawia się hedonizm (przypisywany materialistom). Szczęście…
… będący rozumem wszechświata.
Człowiek to mikrokosmos. Porządkując nasze życie regulujemy sposób postrzegania świata. Z filozofii materialistycznej wypływa filozofia niezwykłego umiarkowania. Człowiek jest odpowiedzialny za świat. Uniwersalny rozum ma swoje miejsce w człowieku. Nasze postrzeganie rzeczy ma charakter względny. To, czym rzeczy są zależy od tego jak je postrzegamy. Wrażenia są względne…
… poprzez nawyk. Stajemy się bardziej wolni, beztroscy i łatwiej kultywujemy pogodę ducha.
Epikur (341 - 270r.p.n.e) Epikur przejął filozofię atomistyczną z pewnymi zmianami.
Pytanie podstawowe. Jak być szczęśliwym?
Najpierw trzeba rozpoznać, co jest przeszkodą szczęścia. Szczęście jest czymś danym człowiekowi przez naturę, wrodzona radość, spontaniczna, żywiołowa, nie musimy się o nią starać…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)