To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
W. Dajczak. Notatka składa się z 4 stron.
Fideikomisy fideicommissum ( zapis powierniczy ) osiągano w nich to, co było niemożliwe w samym legacie
znacznie zwiększały krąg podmiotowy, były możliwe dla: municipia (miasta italskie posiadające od 340-338 p.n.e. częściową autonomię, a ich mieszkańcy - uprawnienia obywateli rzymskich, bez prawa głosowania) civitates Latynów juniańskich kobiet, których dotyczył zakaz lex Viconia peregrynów
Hadrian i Wespazjan znacznie ograniczyli zakres podmiotowy (m.in. wykluczyli cudzoziemców)
powszechne było stosowanie fideikomisów wobec peregrynów, którzy w prawie cywilnym nie mogli dziedziczyć
pozwalały bardzo swobodnie i w szerokim zakresie decydować o losach spadku
dyspozycję stanowiła prośba skierowana do zaufanej osoby ( fiduciarus )
spadkodawca prosił w nim kogoś, kto otrzymał coś ze spadku, aby przekazał określone dobra osobie trzeciej (fideikomisariusz)
rozróżniamy 3 rodzaje fideikomisów:
syngularne (poszczególne rzeczy: grunt, niewolnik)
powodowały powstanie stosunku zobowiązaniowego
można było postawić rzecz własną jak i osoby trzeciej
tworzył się obowiązek nabycia rzeczy i wydania jej fideikomisariuszowi lub jej szacowanej wartości
jeśli właściciel nie zgodził się rzeczy sprzedać, zobowiązanie wygasało
nie można było żądać wydania większej wartości, niż otrzymana ze spadku
uniwersalny (spadek lub jego ułamek) SC Trebellianum ( Senatus Consultum )
istotę regulacji stanowiło przeniesienie powództw spadkowych z dziedzica na fideikomisariusza uniwersalnego
stosunki spadkowe przechodziły wprost i bez podejmowania pojedynczych działań
fideikomisariusz zyskiwał rangę spadkobiercy dzięki przyznanym mu skargom oraz dzięki faktowi, że dziedzicowi przysługiwało exceptiones przeciwko wierzycielom, które wykazywało, że wydał spadek
następowało rzeczywiste przekazanie sukcesji SC Peasianum wprowadziło procedurą umożliwiająca zmuszenie dziedzica do przyjęcia spadku [na wniosek fideikomiasriusza urzędnik wydawał odpowiedni nakaz ( iussum ) pod wpływem którego spadkobierca musiał nabyć spadek, całość odpowiedzialności przechodziła na fideikomisariusza]
na zachętę projektodawcy chcieli zapewnić dziedzicowi kwartę hereditas , aby nakłonić do dobrowolnego oddawania spadku (ponadto zwalniano go z odpowiedzialności, która przechodziła na fideikomisariusza)
ograniczała swobodę rozporządzania majątkiem do 3/4
przyznanie kwarty prowadziło do skutków sprzecznych z wolą testatora
fideikomis wolności
nieformalna prośba testatora o wyzwolenie, skierowana do dziedzica lub legatariusza
(…)
…
stypulację
akceptylację
mogła przyjąć charkter:
obligacyjnej (czyli pod warunkiem zawieszającym)
posługiwała się stypulacją z klauzulą wcześniej śmierci
rzeczowej (czyli pod warunkiem rozwiązującym)
wymagała dokonania przez in iure cessio lub mancipatio res mancipi, którym towarzyszyło pactum o obowiązku zwrotu przekazanej rzeczy, gdyby obdarowany umarł wcześniej
były bardzo wygodne, stosowane…
… datio dla osób, które miał pod patria potestas lub manus, a które stawały się sui iuris z chwilą jego śmierci: dzieci, wnuki, pogrobowcy, żonya, synowa, której mąż zmarł
wymagana była forma stanowcza zamieszczona w testamencie lub w potwierdzonym kodycylu
opiekun ustanawiany był do zarządu nad całym majątkiem lub nad jakąś częścią, ale nigdy ex re certa
należało jasno i od razu wskazać wolnego człowieka także alieni iuris, byle miał choćby bierną zdolność dziedziczenia
mógł tutorem zostać niewolnik wyzwalany w testamencie lub nawet cudzy pod warunkiem, że będzie wolny
Donatio mortic causa (darowizny na wypadek śmierci)
skuteczne tylko w wypadku śmierci darczyńcy przed obdarowanym, stąd dwojaki charakter
darowizna z warunkiem zawieszającym, że przedmiot przejdzie na własność obdarowanego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)