To tylko jedna z 28 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Autyzm jest zaburzeniem wciąż nie w pełni wyjaśnionym. Po raz pierwszy został opisany przez Leo Kanera w 1943 r. i zdefiniowany jako „zaburzenie kontaktu uczuciowego”. Kanner wprowadził także nazwę „autyzm wczesnodziecięcy” i wyodrębnił cechy składające się na ten zespół: Niezdolność do zachowania kontaktu z innymi osobami Brak uczuciowego kontaktu z innymi Większe zainteresowanie przedmiotami niż ludźmi Brak kontaktu wzrokowego z partnerami interakcji Mowa rzadko używana do kontaktu z otoczeniem Skłonność do powtarzania usłyszanych słów i wypowiedzi Tendencja do mówienia w trzeciej osobie liczby pojedynczej zamiast użycia zaimka „ja” Skłonności do stereotypowego powtarzania określonych ruchów Gwałtowne objawy protestu na wszelkie zmiany. Obecnie autyzm definiowany jest przez wskazanie symptomów widocznych w zachowaniu: Jakościowe zaburzenia zdolności do naprzemiennego uczestnictwa w interakcjach społecznych Zaburzenia komunikacji Występowanie ograniczonych, sztywnych, stereotypowych wzorców aktywności, zachowania i zainteresowań Mówiąc najprościej, autyzm to brak umiejętności komunikowania się z otoczeniem. Pod pojęciem komunikacji rozumiemy nie tylko język mówiony, ale i wszelkie inne sposoby komunikowania się (gesty, mimika itp.). Dziś wiadomo, że przyczyny autyzmu są złożone i mają podłoże organiczne. Od wielu lat trwają poszukiwania przyczyn autyzmu. Prawdopodobnie nie istnieje jeden uniwersalny (tzn. występujący we wszystkich przypadkach autyzmu) czynnik oraz w przypadku różnych osób ten czynniki może być odmienny. Komplikacje w przebiegu ciąży, porodu, wczesnego dzieciństwa Uszkodzenia struktur mózgu ( m. in. pnia mózgu, płatów skroniowych i czołowych, móżdżku, ciała migdałowego, hipokampa) Zaburzenia biochemiczne (np. podwyższony poziom serotoniny) Czynniki genetyczne (np. „łagodny autyzm” u krewnych występujący w postaci deficytów poznawczych, zaburzeń o charakterze społecznym) Zanieczyszczenie środowiska Szczepionki Wzrost zastosowania antybiotyków, którego ubocznym skutkiem jest rozwój drożdżaków uszkadzających OUN Genetyczne uwarunkowanie genem EN2 na chromosomie 7, a także innymi genami znajdującymi się na chromosomach 3, 4, 11; Okołoporodowe niedotlenienie powodujące uszkodzenia pnia mózgu; Teratogenne działanie talidomidu - uszkodzenie w obrębie pnia mózgu;
(…)
…, którego ubocznym
skutkiem jest rozwój drożdżaków uszkadzających OUN
Genetyczne
uwarunkowanie genem EN2 na
chromosomie 7, a także innymi genami
znajdującymi się na chromosomach 3, 4, 11;
Okołoporodowe niedotlenienie powodujące
uszkodzenia pnia mózgu;
Teratogenne działanie talidomidu - uszkodzenie
w obrębie pnia mózgu;
Zaburzenia rozwojowe OUN
skrócenie
pnia mózgu na granicy między mostem,
a rdzeniem przedłużonym
brak jądra górnego oliwki
pomniejszenie jądra nerwu twarzowego
Można
wyróżnić trzy kategorie symptomów
autyzmu.
Pierwszy dotyczy zaburzeń społecznych,
drugi zaburzeń komunikacji oraz ograniczone
i stereotypowe wzorce zachowań.
kontaktów rówieśniczych,
brak potrzeby dzielenia się przeżyciami z innymi
ludźmi,
brak społecznej lub emocjonalnej wymiany;
brak
upośledzona…
… na
autyzm.
Niestety, badania pokazały, że przyjmowanie citalopramu
nie przynosi wcale lepszych rezultatów niż placebo, zaś
skutki uboczne są dwukrotnie bardziej uciążliwe.
Do tej pory w terapii zaburzeń zachowania dzieci
chorych na autyzm stosowano zaledwie kilka leków.
Jedynym, który w kilku testach okazał się być
wyraźnie skuteczniejszy od placebo, był lek o nazwie
haloperidol. Jednak ze względu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)