Faktoring międzynarodowy
Zainteresowanie międzynarodowej praktyki gospodarczej faktoringiem w dziedzinie finansowania przedsiębiorców jest olbrzymie. W tym zakresie faktoring międzynarodowy traktowany jest zwłaszcza jako alternatywna forma finansowania transakcji eksportowych wobec klasycznych instrumentów finansowania eksportu takich jak akredytywa czy akcept wekslowy. Dynamiczny rozwój faktoringu międzynarodowego potwierdza stały wzrost obrotów tego typu transakcji. Jednakże należy zauważyć, iż w stosunku do wielkości obrotów faktoringowi nie udało się do tej pory wyprzeć akredytywy w obrocie międzynarodowym, a ponadto dodatkową konkurencję dla tej instytucji stanowią pojawiające się nowe instrumenty finansowania eksporterów, takie jak np. sekurtytyzacja. Największą przeszkodę dla rozwoju faktoringu międzynarodowego stanowi wielość systemów prawnych, które mogą mieć zastosowanie do stosunków prawnych powstających na tle tej instytucji. Regulacje materialne poszczególnych systemów prawnych zawierają instytucje, które sprzyjają tej formie finansowania, ale też obowiązują tam takie regulacje, które w ogóle nie uwzględniają jej istoty i hamują czy wręcz uniemożliwiają jej rozwój. Brak tej jednolitości ma także przełożenie na grunt kolizyjny. Wynikająca z tego niepewność co do prawa właściwego, a następnie konsekwencje stosowania nie zawsze odpowiednich przepisów materialnych nie sprzyjają funkcjonowaniu faktoringu międzynarodowego. 9Przezwyciężeniu tych przeszkód służyć ma poświęcona specjalnie faktoringowi międzynarodowemu Konwencja UNIDROIT o faktoringu międzynarodowym przyjęta przez tę organizację 28 czerwca 1988 r. w Ottawie. Konwencja ta, zawierająca jednolite normy materialne, ma na celu ułatwieniu stosowania faktoringu w obrocie międzynarodowym poprzez wyłączenie niepewności prawnej będącej rezultatem funkcjonowania wielu różnych systemów prawnych.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)