To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
. Rozwój faktoringu międzynarodowego
1Historia faktoringu międzynarodowego zaczyna się dopiero w latach sześćdziesiątych XX w., wraz z gwałtowną ekspansją amerykańskich przedsiębiorstw do krajów europejskich, gdy Ameryka w erze Kennedy'ego na nowo zaczęła odkrywać Europę. Niedawno utworzona Wspólnota Europejska okazała się doskonałym rynkiem zbytu dla przemysłu amerykańskiego. Jako sprawny instrument finansowania transakcji eksportowych zamierzano wykorzystać faktoring. W celu ułatwienia stosowania faktoringu w handlu międzynarodowym faktorzy amerykańscy zaczęli powoływać organizacje faktoringowe, skupiające zakładane przez nich w poszczególnych krajach europejskich faktoringowe spółki-córki. Jako pierwszy tworzenie międzynarodowych zgrupowań faktoringowych zainicjował First National Bank of Boston, który w 1961 r. założył w Wielkiej Brytanii spółkę International Factors Ltd. Przedmiotem tego joint-venture było prowadzenie działalności w dziedzinie faktoringu krajowego na terenie Wielkiej Brytanii, jak również faktoringu międzynarodowego. Działalność brytyjskiej spółki córki rozwinęła się jednakże w kierunku faktoringu krajowego, co doprowadziło do powstania niezależnych, rodzimych, brytyjskich spółek faktoringowych. Mimo tego niepowodzenia FNBB utworzył joint-ventures również w innych krajach europejskich. Zgrupowanie tworzonych przez FNBB i jednocześnie ściśle ze sobą współpracujących instytucji nazwano International Factors Group. W ten sposób wybiła godzina narodzin międzynarodowych sieci faktoringowych. Następnie także bank Walter E. Heller & Company (Heller Bank) z siedzibą w Chicago, zakładając na terenie Europy spółki-córki, rozpoczął budowę własnej transatlantyckiej sieci faktoringowej, zwanej Heller Factoring. Jednocześnie powstające równolegle w Europie w latach sześćdziesiatych XX w. niezależne, rodzime spółki faktoringowe również inicjowały tworzenie międzynarodowych zgrupowań skupiających instytucje zajmujące się faktoringiem. Punktem ciężkości działalności europejskich instytucji faktoringowych była wówczas Skandynawia. Największy wkład w rozwój faktoringu międzynarodowego włożyła szwedzka instytucja Svensk Factoring AB, 100-proc. spółka-córka utworzona przez szwedzki bank Svenska Handelsbanken, która między innymi również uczestniczyła w pracach UNIDROIT nad konwencją o faktoringu międzynarodowym. W 1964 r. Svenska Factoring AB nawiązała współpracę z brytyjską instytucją faktoringową Shield Factors Ltd., z siedzibą w Londynie, w zakresie ściągania wierzytelności na terenie Szwecji oraz Wielkiej Brytanii. Współpraca ta zaowocowała utworzeniem jednej z największych sieci faktoringowych Factors Chain International.
9Dla rozwoju faktoringu w obrocie międzynarodowym niebagatelne znaczenie ma powstanie międzynarodowych sieci factoringowych. Przede wszystkim dzięki ich istnieniu możliwe stało się sięgnięcie do doświadczeń siostrzanych spółek faktoringowych, a przede wszystkim stworzenie i funkcjonowanie podstawowego w dziedzinie faktoringu międzynarodowego systemu dwóch faktorów. Znaczenie międzynarodowych sieci faktoringowych przejawia się również na płaszczyźnie jurydycznej. Opracowują one bowiem nie tylko regulaminy, na których oparte są zasady współpracy ustalane między poszczególnymi członkami danej organizacji (interfactor agreements), ale tworzą również wzorcowe kontrakty factoringowe oraz przewodniki dotyczące zasad faktoringu międzynarodowego. Niektóre z nich, np. Factors Chain International oraz The Association of
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)