To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ewolucja statusu prawnego urzędników państwowych w prawie polskim Regulacje Sejmu Wielkiego i Konstytucja 3 maja - XVIII w. - początki prawa urzędniczego.
Po I wojnie światowej prawo urzędnicze w Polsce kształtowało się od podstaw. Tendencje dotyczące koncepcji budowania prawa urzędniczego: Koncepcja państwa ludowego - powierzenie funkcji publicznych obywatelom, którzy pełnili by tę służbę społecznie; funkcjonowała w okresie przedrozbiorowym Koncepcja zawodowego stanu urzędniczego - stworzenie zawodowego stanu urzędniczego, posiadającego własną kartę praw i obowiązków; stan, który pełniłby służbę odpłatnie
Po II wojnie światowej wizja stanu urzędniczego była różnie realizowana= koncepcja zawodowego stanu urzędniczego . Znalazło to zastosowanie w ustawie z 17.02.1922 roku o państwowej służbie cywilnej. Urzędnicy, którzy jej podlegali mieli być funkcjonariuszami administracji rządowej. Pozostali, którzy tej ustawie nie podlegali i mieli własne pragmatyki, zostali poddani tej ustawie jako lex generalis (w sprawach nieuregulowanych we własnych regulacjach). Zawartość ustawy:
Stosunek służbowy ma charakter publiczno - prawny (nie stosunek pracy!) ta regulacja należała do sfery prawa administracyjnego; stosunek oparty był na akcie administracyjnym - mianowaniu (stosunki prywatne były oparte o umowę); minowanie, nominacja było instytucją prawną, która służyła do powierzania obywatelom stanowisk w aparacie państwowym= akt inwestytury, który upoważniał daną osobę do wykonywania danej funkcji w administracji publicznej, w efekcie powstawał stosunek służbowy pomiędzy obywatelem a państwem.
Art. 1 zastrzega, że stosunek publiczno - prawny może być zmieniony, zawieszony, rozwiązany - podlega prawu publicznemu
Ustanawia 2 odrębne tryby stosunków służbowych: Urzędnicy
Niżsi funkcjonariusze służbowi - łagodzono rygory, ale pozbawiano ich pewnych uprawnień Stosunek służbowy - właściwości i cechy konstrukcyjne (klasyczny stosunek administracyjno-prawny):
Wyróżnia się podporządkowaniem normom ius cogens (bezwzględnie obowiązujące) - strony nie mogły swobodnie ustalać jego treści
Zatrudnienie miało charakter elitarny poprzez sformułowanie wobec kandydatów szczególnych wymogów selekcyjnych, wymogi powinny być zobiektywizowane i weryfikowalne (odnosiły się do wieku, wykształcenia, obywatelstwa, praktyki zawodowej na określonych stanowiskach, niekaralności - bierze się pod uwagę przestępstwa umyślne). Ustawa przewidywała też wymogi o charakterze ocennym (nieskazitelny charakter i postawa moralna; mogą tu być wykorzystane do oceny przestępstwa nieumyślne).
Zawiązanie stosunku prawnego, zmiana i ustanie następowało w drodze aktu administracyjnego o charakterze władczym - czyli jednostronnym.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)