To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ergonomia - problemy techniczne i organizacyjne
Etymologiczne słowo ergonomia wywodzi się z języka greckiego: ergon - praca oraz nomos - prawa naturalne.
Ergonomia może być określona jako interdyscyplinarna nauka, zajmująca się przystosowaniem narzędzi maszyn, środowiska i warunków pracy do autonomicznych i psychofizycznych cech i możliwości człowieka, zapewniając sprawne, wydajne i bezpieczne wykonanie przez niego pracy, przy stosunkowo niskim koszcie biologicznym.
Celem ergonomii jest zapewnienie człowiekowi dobrego życia, zadowolenia, poczucia bezpieczeństwa i komfortu psychicznego, jakie może on doznawać z chwilą stworzenia mu optymalnych warunków do pracy, wypoczynku i w ogóle życia.
Ergonomia może uczynić wiele dla poprawy " jakości życia" człowieka przez permanentne i sterowane przez naukę stwarzanie najkorzystniejszych warunków do niezawodnego funkcjonowania układu człowiek - technika dzięki obustronnemu przystosowaniu jego elementów. Przy tak określonym celu zadania ergonomii można najogólniej ująć w dwóch punktach:
opracowanie planów i programów działań dla nauk technicznych, aby dostosować technikę nie tylko do możliwości psychofizycznych człowieka ,lecz także do jego potrzeb i oczekiwań,
opracowanie planów i programów działań dla nauk społecznych, aby przygotować człowieka do roli nie tylko twórcy techniki ( ergonomicznej ), ale także do roli konsumenta, umiejącego z niej korzystać i doceniać jej wartości.
Konsekwentne wdrażanie wyników badań ergonomicznych przy projektowaniu maszyn, urządzeni narzędzi oraz urządzaniu stanowisk pracy i kształtowaniu materialnego środowiska pracy przynosi istotne i konkretne efekty.
Do najważniejszych można zaliczyć:
zmniejszenie znaczenia różnic indywidualnych, tzn. im bardziej cechy maszyn, urządzeń i narzędzi są przystosowane do przeciętnych możliwości człowieka, tym większa jest liczba osób, które maszyny te mogą obsługiwać i tym mniejsza jest potrzeba badań selekcyjnych, eliminujących osobników o mniejszej sprawności fizycznej i psychicznej,
zmniejszenie znaczenia czynnika szkolenia zawodowego, tzn. krótsze szkolenie umożliwia osiągnięcie niezbędnej sprawności zawodowej,
zmniejszenie zmęczenia pracą,
zwiększenie wydajności pracy,
zapobieganie patologicznym skutkom wykonywania pracy, ograniczenie ilości chorób zawodowych,
zmniejszenie liczby wypadków przy pracy - szacuje się, że około 85% wypadków wiąże się z działalnością człowieka , a przede wszystkim z nieodpowiednim zsynchronizowaniem maszyny z możliwościami psychofizycznymi człowieka.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)