To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
EPOKA MIEDZI
Człowiek z lodu. Wędrowiec z Alp z epoki miedzi, 1993.
Człowiek z lodowca to pierwsza prehistoryczna istota ludzka znaleziona w codziennym ubraniu i z ekwipunkiem. Znajdowane do tej pory ciała prehistoryczne były albo staranie pogrzebane, albo złożone w ofierze. Dzięki temu znalezisku stanęliśmy twarzą w twarz z odległą przeszłością.
We wrześniu 1991 r. dwoje niemieckich turystów wędrowało po Alpach niedaleko granicy między Włochami a Austrią, kiedy dokonali nieprzyjemnego odkrycia. na wysokości 3200 m npm w górach na lodowcu leżało doskonale zachowane zmarznięte ciało półnagiego mężczyzny, skierowane twarzą w dół, częściowo zanurzone w lodzie.
Śmiertelne wypadki wśród miłośników wspinaczki wysokogórskiej zdarzają się dość często, więc niemieccy turyści założyli, że było to ciało człowieka, który zginął kilka lat wcześniej i został przykryty śniegiem. Sfotografowali go i zeszli na dół, aby zawiadomić ekipę ratunkową. Kiedy ratownicy dotarli na miejsce nie byli pewni czy mają do czynienia z nieszczęśliwym wypadkiem. Zmarły miał dużą ranę głowy. Również przedmioty lezące wokół ciała były nietypowe. Nie było butów do wspinaczki, kurtki czy lin. Dokoła leżały kawałki futra i słomy oraz narzędzia krzemienne i miedziane. Ratownicy pozbierali wszystko i przesłali do Instytutu Medycyny Sądowej w Innsbrucku. Tam lekarze zorientowali się że nie mają do czynienia ze zwłokami współczesnego człowieka. Oznaczono zwłoki metodą datowania radiowęglowego. Wyniki wskazały że człowiek z lodu zmarł 5300 lat temu. Wiadomość, ze człowiek z lodu przetrwał tak długo, wywołała burzę w kręgach naukowych i mediach. Zwłoki mężczyzny i jego narzędzia były niemalże doskonale zakonserwowane. Badania nadal trwają, a wyniki już są nietypowe.
Kiedy odkryto człowieka z lodu leżał on twarzą do dołu i wydawał się nagi, lecz tak naprawdę ubranie jego na plecach zostało zdarte i zwiał je wiatr. Pod nim i dokoła ciała ubranie przetrwało. Dało to nam prawdziwy wgląd w to, jak wówczas ubierali się ludzie. Człowiek z lodu wyruszył dobrze przygotowany. Miał ciepłe buty z podeszwami z niedźwiedziej skóry, wkładki ze skóry jelenia i zamszowe cholewki, wypchane rozdrobnioną korą drzewa dla lepszego ocieplenia. Miał spodnie, przepaskę na biodrach oraz poncho - wszystko z koziej skóry. miał czapkę z niedźwiedziej skóry. Miał pelerynę przeciwdeszczową z plecionej trawy. Był on wyposażony w kolekcję narzędzi i broni. W jego zestawie myśliwskim znalazł się łuk z cisu, a w zamszowym kołczanie 14 strzał. Każda strzała miał krzemienny grot i była zakończona trzema piórami. Miał także miedziany topór z cisowym trzonkiem. Jest to jedyny kompletny prehistoryczny topór, jaki kiedykolwiek znaleziono, ponieważ zwykle drewniane rękojeści i wiązani ulegają rozkładowi.
(…)
… wykonano z krzemienia, a w jego świecie kamień był głównym materiałem do wyrobu narzędzi. lecz jego topór wykonany był z czegoś nowego - z miedzi - i reprezentuje on przejście z epoki kamienia do nowej epoki metalu. Ponadto miał jeszcze: krzemienny nóż, który przechowywał w pochwie uplecionej z włókien kory brzozowej; marmurowy paciorek na skórzanym rzemieniu, dwa pojemniki z kory brzozy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)