ncyklika Papieża Jana Pawła II Evangelium Vita Człowiek jest powołany do pełni życia, polegającej na uczestnictwie w życiu samego Boga. W tym wyraża się wielkość i ogromna wartość ludzkiego życia. Ewangelia życia przekazana przez Chrystusa wzbudza odzew w sercu każdego człowieka, który dzięki światłu rozumu i otwarciu na dobro i prawdę a przede wszystkim działaniu łaski, może rozpoznać świętość ludzkiego życia od poczęcia aż do kresu. Każda istota ludzka ma prawo oczekiwać poszanowania swojego życia. Zagrożenia życia ludzi i narodów, zwłaszcza słabych i bezbronnych. Obok dawnych plag: nędza, głód, choroby endemiczne, przemoc i wojny, pojawiają się plagi nowe. Sobór watykański wylicza: A. to co godzi w samo życie: zabójstwa, ludobójstwa, spędzanie płodu, eutanazja, dobrowolne samobójstwo, B. to co narusza całość osoby ludzkiej: okaleczenia, tortury zadawane ciału i duszy, próby wywierania przymusu psychicznego, C. to co ubliża godności ludzkiej: nieludzkie warunki życia, arbitralne aresztowania, deportacje, niewolnictwo, prostytucja, handel kobietami i młodzieżą, D. nieludzkie warunki pracy. Współcześnie człowiek także odrzuca od siebie odpowiedzialność za najsłabszych: starych, chorych, dzieci, imigrantów. . Papież wspomina przemoc przeciw życiu milionów istot ludzkich, zwłaszcza dzieci, zmuszonych znosić nędzę, niedożywienie i głód. Szczególnie zwraca uwagę na zagrożenia dla życia poczętego i dobiegającego kresu. Przestępstwa te uzyskują charakter prawa. Uderza ono w ludzkie życie, gdy jest ono najsłabsze i całkiem pozbawione obrony. Przyczyną przyzwolenia na grzechy przeciw życiu ludzkiemu należy upatrywać także w ekspansji kultury antysolidarystycznej, która przybiera formę kultury śmierci. Wyraża się w koncepcji społeczeństwa w której najważniejszym kryterium jest sukces. Rodzi to poczucie że człowiek który swoją chorobą, niepełnosprawnością zagraża dobrobytowi lub życiowym przyzwyczajeniom bywa postrzegany jako wróg. Decyzje wymierzone przeciw życiu rodzą się z doświadczenia głębokiego cierpienia, samotności, całkowitego braku perspektyw ekonomicznych, depresji i lęku o przyszłość. Problem ten wykracza poza sytuację osobistą , występuje bowiem ono na płaszczyźnie społecznej, kulturowej i politycznej. Występuje tendencja do ujmowania przestępstw przeciw życiu ludzkiemu jako przejawów wolności osobistej, którą należy chronić i uznawać jako autentyczne prawa jednostki. Kolejną przyczyną jest pojęcie wolności, które absolutyzuje znaczenie jednostki ludzkiej, ostatecznie jest to wolność silniejszych wymierzona przeciw słabszym, skazanym na zagładę. Sedno dramatu jaki przeżywa współczesny człowiek jest osłabienie wrażliwości na Boga i człowieka. Osłabienie wrażliwości na Boga dokonuje się w głębi sumienia każdego człowieka ale także w głębi sumienia całego społeczeństwa. Społeczeństwo jest odpowiedzialne za zachowania wymierzone przeciw życiu ale również za promowanie kultury śmierci i struktur grzechu, wymierzonych przeciw życiu. Chrześcijańskie orędzie o życiu. Wszyscy jesteśmy wezwani aby z pokorą i odwagą wyznać wiarę w Jezusa Chrystusa. Ewangelia życia jest rzeczywistością konkretną i osobową gdyż polega na głoszeniu osoby samego Jezusa. Życie zawsze jest dobrem . człowiek żyjący zostaje obdarowany najwyższą godnością, która zakorzeniona jest w wewnętrznej więzi łączącej go ze Stwórcą. Dlatego człowiek nie może być zniewolony przez swoich bliźnich i zredukowany do rzeczy. Życie człowieka pochodzi od Boga, jest Jego darem, Jego obra
(…)
…. Samobójstwo jest zawsze moralnie niedopuszczalne jako czyn zdecydowanie zły. Od eutanazji należy odróżnić decyzję o rezygnacji z uporczywej terapii, to znaczy pewnych zabiegów medycznych które przestały być adekwatne do prawdziwej sytuacji chorego. Obrona i promocja życia ludzkiego powinna mieć charakter posługi miłości, która wyraża się: poprzez świadectwo osobiste, różne formy wolontariatu, działalność społeczną i zaangażowanie polityczne. Dignitas personae - instrukcja Kongregacji Nauki Wiary dotycząca niektórych problemów bioetycznych cz. 1( ASPEKTY ANTROPOLOGICZNE, TEOLOGICZNE I ETYCZNE LUDZKIEGO ŻYCIA I PROKREACJI)
Każdej istocie ludzkiej, od poczęcia aż po naturalną śmierć, należy się godność osoby. Ta podstawowa zasada, wyrażająca wielkie „tak” dla ludzkiego życia, powinna znaleźć się w centrum…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)