M. Barabas, Teoretyczne podstawy wychowania, Emocje- zaburzenia i regulacje Emocja, nastrój, zaburzenia afektywne, osobowość emocjonalna - rodzina pokrewnych zjawisk Nastrój -najczęściej jest definiowany jako stan afektywny o zazwyczaj niewielkiej intensywności, charakteryzujący się określonym znakiem (pozytywnym lub negatywnym) i zawierający mniej lub bardziej konkretne oczekiwania co do wystąpienia w przyszłości podmiotu stanów zgodnych z tym znakiem.
Nastroje różnią się od emocji nie tylko czasem trwania. Przede wszystkim różnią się intensywnością doznań i obiektem. Nastroje są mniej intensywne od emocji i nie mają obiektu a emocje mają na ogół swój obiekt i są zazwyczaj bardziej intensywne. Wartościowanie nastroju ma często związek z oceną aktualnej pogody. Po pierwsze nastrój decyduje o tym co przychodzi na myśl. Gdy mamy dobry nastrój łatwiej przypominamy sobie przyjemne zdarzenia z przeszłości, łatwiej nam myśleć, że bieg zdarzeń potoczy się zgodnie z naszym interesem.
Po drugie nastrój decyduje, czy przetwarzanie informacji ma charakter pobieżny czy głęboki, dokładny i przemyślany.
Po trzecie nastrój stanowi źródło informacji oraz wpływa na zachowania społeczne.
ZABURZENIA EMOCJONALNE (afektywne)
Zaburzenia emocjonalne to nieprzyjemne subiektywne uczucia, obejmują zaburzenia nastroju (depresje, manie), zaburzenia lękowe, czy schizoafektywne. Podstawą do rozpoznania choroby afektywnej jest stwierdzenie dłużej trwających, głębokich zaburzeń nastroju istotnie zmieniających życie codzienne osoby, która doświadcza niezależnych od własnej woli zmian samopoczucia. Zaburzenia afektywne mogą mieć charakter epizodyczny, okresowy (nawracające zaburzenia depresyjne) lub charakter przewlekły.
Depresja - obejmuje występujące przynajmniej przez 2 tygodnie objawy: obniżenie nastroju, utrata zainteresowania dotąd ważnymi czynnościami, zaburzenie aktywności psychoruchowej, zaburzenia snu (np. wczesne budzenie się - zwykle 3 godz. przed normalnym czasem), zmiany hormonalne, zmęczenie lub brak energii, skargi somatyczne: bóle głowy, zachwiania wagowe, dysfunkcja przewodu pokarmowego, lęk, zaburzenia myślenia, trudności w pracy, izolacja, powtarzające się myśli o śmierci samobójczej itp.
Zespół maniakalny oznacza zmieniony chorobowo podwyższony nastrój i wzmożoną aktywność. Przejawy manii to przede wszystkim euforia, niczym nie uzasadnione, bardzo dobre samopoczucie. Nadmierna radość, nieuzasadnione poczucie szczęścia i zadowolenie sprawiają wrażenie niczym nie uzasadnionych reakcji, czasem nieadekwatnych, nawet na przykre wydarzenia życiowe.
Zaburzenia lękowe (fobie) - ma 10% populacji, irracjonalny lęk przed jakimś zdarzeniem; napady paniki - uczucie przerażenia, które trwa do pół godziny, ma charakter społeczny, można się nią „zarazić”, uaktywnia się współczulny układ nerwowy, lęk uogólniony - napięcie, nerwowość i irytacja.
(…)
… nerwowy, lęk uogólniony - napięcie, nerwowość i irytacja.
Psychologiczne mechanizmy regulacji emocji.
Na poziomie biologicznym większą rolę w rozpoznawaniu emocji odgrywa prawa półkula mózgowa, ponieważ posiada silniejsze połączenia z ciałem migdałowatym niż analogiczne obszary znajdujące się w lewej półkuli. Najnowsze badania sugerują, że uprzywilejowana rola prawej półkuli ogranicza się do odczuwania…
… były szybsze, ponieważ impuls z lewej dłoni wysyłany jest z prawej półkuli, a impuls do prawej dłoni z półkuli lewej. W przeciwieństwie do rozpoznawania emocji u innych ludzi doświadczanie i ekspresję emocji pozytywnych sytuuje się raczej po lewej stronie. Z tymi danymi dobrze korespondują też dane neuropatologiczne. Lewostronne uszkodzenia płatów czołowych sprzyjają pojawianiu się depresji, a uszkodzenia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)