To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ekspresjonizm w Polsce
W październiku 1917 Jerzy Hulewicz założył w Poznaniu dwutygodnik literacko-artystyczny "Zdrój". Czasopismu patronował Stanisław Przybyszewski. Pierwszy numer utrzymany był w duchu modernistycznym, następne jednak związane były z ekspresjonizmem. W 1918 roku wokół czasopisma powstała awangardowa grupa artystyczna BUNT. Należeli do niej m.in. malarze i graficy: Jerzy Hulewicz ,
Małgorzata Kubicka, Stanisław Kubicki, Stefan Najgrakowski Jan Panieński
Władysław Skotarek Stefan Szmaj Jan Jerzy Wroniecki
rzeźbiarz August Zamoyski
oraz główni teoretycy grupy: Adam Boderski i Jan Stur .
Blisko związana była z działalnością grupy Stanisława Przybyszewska ,córka Stanisława Przybyszewskiego. Artyści BUNTU działali na styku dwóch kultur: polskiej i niemieckiej, współpracowali z awangardowymi środowiskami Berlina i Monachium, szczególnie z berlińską galerią "Die Aktion", grupami "Die Brücke" i "Der Blaue Reiter" z Wassilim Kandinskim.
Pierwsza wystawa Buntu odbyła się w kwietniu 1918 roku w Poznaniu. Wziął w niej udział Jerzy Hulewicz, Małgorzata Kubicka, Stanisław Kubicki, Władysław Skotarek, Stefan Szmaja, Jan Wroniecki, August Zamoyski. Wystawie towarzyszył specjalny zeszyt "Zdroju" zawierający manifest grupy, w którym proponowano rewolucyjne zmiany w zakresie formy i teorii sztuki.
W emocjonalnej sztuce ekspresjonizmu znajdowali formę protestu przeciwko sztuce naturalistycznej i impresjonistycznej.
Środkiem artystycznego wyrazu, jaki sobie upodobali obok malarstwa była, na wzór niemieckich ekspresjonistów, grafika, a zwłaszcza drzeworyt i linoryt. Grupa rozpadła się wraz z upadkiem "Zdroju" w 1922 roku. Jedną z przyczyn jej krótkiego trwania były narastające różnice stanowisk i wizji, silnie zarysowane indywidualności poszczególnych twórców.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)