Fragment notatki:
Każde przedsiębiorstwo, aby sfinansować swoją działalność, musi dysponować odpowiednim kapitałem własnym, kapitałem obcym i zobowiązaniami bieżącymi. Kapitał własny może przybierać postać kapitału podstawowego, zapasowego i rezerwowego. Źródłem finansowania kapitału własnego bywa również nie podzielony wynik finansowy oraz rezerwy.
Najprostszy podział kapitałów własnych to podział na kapitały powierzone i kapitały samofinansowania. Kapitały powierzone są odpowiednikiem tej części kapitału własnego, która została wniesiona przez założyciela lub założycieli przedsiębiorstwa. Kapitały samofinansowania pochodzą z gromadzenia zysku na cele rozwojowe. Zaliczają się do nich głównie kapitał zapasowy oraz kapitał rezerwowy.
Kapitał zapasowy jest tworzony z zysku osiągniętego przez daną jednostkę lub z dopłat właścicieli. Służy on z reguły do pokrycia strat bilansowych. Jest więc on źródłem sfinansowania aktywów przez przedsiębiorstwo w trakcie jego działalności.
Kapitał rezerwowy jest podobnie jak kapitał zapasowy tworzony z zysku a jego wielkość kształtuje się pod wpływem różnic z aktualizacji wartości środków trwałych lub przeszacowania innych składników majątku. Ma to miejsce wtedy kiedy różnice przeceny nie są ewidencjonowane w kosztach lub przychodach. Celem tworzenia kapitału rezerwowego jest podobnie jak w przypadku kapitału zapasowego pokrycie strat (tyle, że tu szczególnych) oraz wydatków przedsiębiorstwa.
Warto też dodać, że sposoby wykorzystania i tworzenia kapitałów zasadniczych są odmienne w różnych rodzajach przedsiębiorstw. Wspólne jest natomiast to, że w przypadku postawienia danej jednostki w stan likwidacji lub upadłości wszystkie posiadane przez nie składniki kapitału-funduszu podlegają połączeniu w jeden kapitał-fundusz podstawowy.
Przedsiębiorstwa tworzą także rezerwy na należności, straty, podatek dochodowy. Wynika to z konieczności stosowania zasady ostrożności, która nakazuje wykazywania w księgach rachunkowych kwot należności w realnej wysokości.
Pojęcie rezerwy obejmuje :
Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów
Część kapitału własnego wygenerowane przez przedsiębiorstwo
Tzw. „ciche rezerwy”, które powstają wówczas, gdy składniki majątkowe zostały wycenione i ujęte w bilansie poniżej ich wartości rzeczywistej.
Przedsiębiorstwo może też wyodrębnić przychody przyszłych okresów do których zaliczają się otrzymane z góry w bieżącym okresie opłaty za świadczenia wykonane w następnych okresach, dopłaty, subwencje itp.
Poza własnymi formami finansowania, przedsiębiorstwo musi pozyskiwać źródła zasilania swojej działalności z zewnątrz. Najczęstszą formą kapitałów obcych w przedsiębiorstwie są zobowiązania długoterminowe. W ich skład wchodzą długoterminowe kredyty bankowe, pożyczki i obligacje. Dominujący udział w strukturze kapitałów obcych w jednostce mają kredyty bankowe. Jednak ich wielkość i struktura zależne są nie od woli samej organizacji, ale także od jej tzw. „zdolności kredytowej”, czyli czy dana jednostka ma możliwość spłaty rat kredytu wraz z odsetkami w przyszłych okresach. Kredytodawca śledzi więc sytuację przedsiębiorstwa, czy ma ono szansę pokryć zobowiązanie z wyniku na działalności operacyjnej.
(…)
…
Biuro Współpracy Przedsiębiorstw
Europejski Program Strategiczny Badań Technologicznych i Informacji ESPRIT
Komisja UE
Wsparcie przedakcesyjne
Duraj J. „Podstawy ekonomiki przedsiębiorstwa”, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000, s. 202
Duraj J. „Podstawy ekonomiki przedsiębiorstwa”, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000, s. 202
Duraj J. „Podstawy ekonomiki przedsiębiorstwa”, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000, s.203
Duraj J. „Podstawy ekonomiki przedsiębiorstwa”, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000, s.204
Duraj J. „Podstawy ekonomiki przedsiębiorstwa”, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000, s.208
Duraj J. „Podstawy ekonomiki przedsiębiorstwa”, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000, s.210
Ostaszewski J., „Źródła pozyskiwania kapitału przez spółkę…
… ze świadczenia przez jedną stronę (wierzyciela) na rzecz drugiej strony (dłużnika) określonej wartości w towarze lub pieniądzu, na warunkach zwrotu równowartości w późniejszym terminie. Ze względu na przedmiot kredyty możemy podzielić na kredyty towarowe i kredyty pieniężne.
Kredyt jest długookresowym źródłem finansowania działalności gospodarczej przedsiębiorstwa. Uzyskuje ono kredyt wraz podpisaniem z kredytodawcą umowy kredytowej. Tym kredytodawcą jest z reguły bank.
Przedsiębiorstwo oprócz zaciągania kredytów korzysta też z pożyczek. Przez umowę pożyczki pożyczkodawca zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy, oznaczoną tylko co do gatunku, a pożyczkobiorca zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Regułą jest udzielanie przez banki pożyczek w formie odpłatnej. Bank bowiem od przyznanej kwoty pożyczki pobiera prowizję oraz odsetki za korzystanie z kapitału.
Do zawarcia umowy pożyczki nie jest wymagana szczególna forma. Gdy umowa pożyczki dotyczy kwoty co najmniej 500zł, powinna być potwierdzona na piśmie. W praktyce banki zawierają takową umowę w formie pisemnej.
Czym różni…
… kredytowania mogą być zaproponowane określonemu klientowi?
W przypadku przedsiębiorstwa te kwestie wymagają wnikliwego sprawdzenia tego, jak przebiega jego działalność gospodarcza.
„Venture Capital”
Jest jednym z najnowszych, pojawiających się w Polsce zewnętrznych źródeł udostępniania kapitału spółkom akcyjnym, nie notowanym na giełdach. Zalicza się on do finansowania własnego, ponieważ środki pieniężne przekazywane spółkom nie mają charakteru zobowiązania, ale podwyższają kapitał podstawowy, w przypadku spółek akcyjnych mowa tu o kapitale akcyjnym. W klasycznej formie, podmioty udostępniające „venture capital” wchodzą do spółki jako akcjonariusze. W praktyce wyróżnia się rozwiązania hybrydowe, polegające na tym iż część środków pieniężnych zasila kapitał podstawowy a część jest udostępniana w innej formie…
… trasowane - w którym to wystawca zleca wskazanej w wekslu osobie wykonanie zobowiązania. W tym rodzaju weksla dłużnikiem niekoniecznie musi być odbiorca weksla, gdyż takie weksle mogą udzielać operacji „akceptu” czyli dłużnik może pod pewnymi warunkami odstąpić weksel na rzecz remitenta. Wówczas remitent jest głównym dłużnikiem weksla. Weksel daje też możliwość przenoszenia wynikających z niego praw…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)