Koszty agencji powstaje problem kto kogo zatrudnia, czy praca kapitał, czy kapitał prace. Kapitał na ogół zatrudnia prace, jest bardziej specyficznym, mniej mobilnym aktywem. Ma kontrole nad nadwyżką ekonomiczną w przedsiębiorstwie. Powstaje problem: Jak rośnie rola kapitału intelektualnego, najbardziej specyficznym aktywem może być praca.
Problem Alokacja ryzyka - im więcej interesariuszy, tym skłonność do ryzyka jest różna. Wśród interesariuszy mamy 2 grupy: managerzy i właściciele. Większą skłonność do ryzyka ma właściciel. Rozkłada on swoje kapitały na różne przedsięwzięcia.
4 wnioski z modelu pryncypała agenta:
Im jest większa niechęć do ryzyka tym musi być ciekawszy kontrakt dla tych mających awersję do ryzyka. Muszą być wyższe płace, a oznaczają one mniejszą nadwyżkę ekonomiczną. Im większa awersja do ryzyka tym mniejsze środki na rozwój firmy.
Interesy podmiotów winny być uwzględniane do granicy partycypacji danego podmiotu. Na tyle na ile przyczyniają się do tworzenia nadwyżki. Różni interesariuszy powinni być w różny stopniu uwzględniani w strategii firmy. Z modelu wynika kwestia trudności zapewnienia optymalnego kontraktu. Inne cele mają pryncypałowie, a inne agenci. Pogodzenie tych sprzecznych celów to treść kontraktów
Trzeba znać funkcję użyteczności podmiotów gospodarczych. Chodzi o ich skłonność do ryzyka. Problem polega na tym że ta skłonność jest wiedza prywatną, a nie publiczną. Podmioty nie uzewnętrzniają swojej skłonności do ryzyka.
Na tym polega krytyka teorii interesariuszy.
10 punktów dotyczącej instytucjonalnej teorii przedsiębiorstwa:
Trzeba uwzględniać interesariuszy, ale decydująca jest rola akcjonariuszy.
Należy odróżniać sektor dużych firm od sektora małych i średnich firm. Małe i średnie raczej podlegają wpływowi otoczenia instytucjonalnego, natomiast duże firmy, odwrotnie. Z jednej strony podlegają, ale same aktywnie na to otoczenie oddziaływają. Przykład: korporacje transnarodowe.
Wzrost roli kapitału intelektualnego.
W strukturze zarządczej firmy przechodzi się od struktur pionowych do poziomych.
Centra decyzyjne winny być organizowane w okół bardziej specyficznego i mniej mobilnego czynnika produkcji. Gdyby było inaczej, to te bardziej mobilne czynniki produkcji mogą przejmować rentę, która należałaby się kapitałowi, a jeżeli by tak było, to właściciele kapitału nei byli by zainteresowani dostarczaniem kapitału.
Przedsiębiorstwo jest jednym z 4 regulatorów życia gospodarczego, oprócz państwa, rynku i gospodarstwa domowego. Należy widzieć wzajemne relacje państwo -przedsiębiorstwo - rynek
Przedsiębiorstwa to wiązki kontraktów, a w ramach teorii kontraktów rośnie rola kontraktów relacyjnych, często mających charakter nieformalnych. Często więzi o charakterze nie prawnym. W Japonii np. liczą się bardziej więzi nieformalne. Wymaga to większego kapitału społecznego.
(…)
… traktowane jako czarna skrzynka, gdzie decydującą rolę ma funkcja produkcji. Modelem wynikającym jest model wolnej konkurencji
elementy konkurencji niedoskonałej. Dominującym typem jest hierarchia funkcjonalna - różnice między takimi elementami jak koncern, holding, syndykat, pool, konsorcja. Problem integracji pionowej i poziomej.
hierarchia funkcjonalna z silnym podkreśleniem roli managerów. „Góra wie…
… w roli opodatkowania, problem klinu podatkowego. Ile pracodawca musi odprowadzać do panstwa z tytułu zatrudnienia pracowników. W Polsce - składki ZUS. Najmniejszy klin podatkowy jest w GB i Irlandii.
Problem podziału w relacji płace-zyski. Problem strategii płacowych, walki związków zawodowych i pracodawców.
Układy zbiorowe pracy, związana z tym hipoteza Calmfors'a-Dryfila, która mówi że układy zbiorowe…
…) kosztem innych (outsiders). Nierówności społeczne wynikają również z tytułu transferów praw własności, w tym prywatyzacji. Polityka nakierunkowana na zmniejszanie nierówności społecznych sprzyja wzrostowi tendencji integracyjnych w społeczeństwie i większemu zaufaniu pracowników i pracodawców. System negocjacji społecznych - układy zbiorowe pracy (Układy zbiorowe pracy, związana z tym hipoteza Calmfors'a…
… dorosłych. Regulacje prawne przyznają związkom zawodowym rolę podmiotu (występującego w imieniu pracowników i zawierającego układy zbiorowe pracy). Negocjacje płacowo-zatrudnieniowe prowadzone mogą być w sposób bardziej lub mniej scentralizowane. Z badań wynika, iż korzystniejsze (w sensie pożądanej dynamiki płac) są negocjacje na poziomie przedsiębiorstwa i w skali całej gospodarki, nie zaś na poziomie…
… płacy można zwierać a 3 poziomach: przedsiębiorstwa, branży i poziomie centralnym. Najbardziej efektywne układy zbiorowe na szczeblu przedsiębiorstwa. Problem płacy minimalnej i dostosowania płacy minimalnej do innych rozwiązań.
System zabezpieczenia społecznego, problem rent emerytur
Zasiłki dla bezrobotnych i relacja do płac (stopa zastąpienia)
Instytucje nieformalne, czyli dowiadywanie się o płacy…
… skuteczności w poszukiwaniach pracy przydatne mogą być komercyjne agencje zatrudnienia takie jak np. agencje pośrednictwa pracy, agencje doradztwa personalnego, agencje poradnictwa zawodowego i agencje pracy tymczasowej. Ważne miejsce w systemie instytucjonalnym rynku pracy zajmują instytucje dialogu społecznego, np. rady zatrudnienia, związki zawodowe, związki pracodawców, organizacje zrzeszające…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)