To tylko jedna z 44 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Dźwigary pełnościenne
Belki to elementy typu prętowego ( L≥10h - zapewnia to w przybliżeniu liniowy rozkład naprężeń
), obciążone prostopadle do osi (najlepiej obciążyć w płaszczyźnie największej sztywności), pracują
głównie na zginanie. np. blachownice, belki walcowane.
Belki ciągłe wieloprzęsłowe – występuje problem z wykonaniem styku montażowego. Są to układy
statycznie niewyznaczalne1.
Belki Gerberowskie (przegubowe) – łączy się jedynie środniki – wygodniejsze w wykonaniu. Są to
układy statycznie wyznaczalne.
Rysując DT
pamiętaj, że środnik
ma być cienki!
Belki: swobodnie podparta w sposób przegubowy, belka ciągła wieloprzęsłowa, belka Gerberowska.
Przekroje: a) dwuteownik zwykłe b) belka z dwóch ceowników zwykłych c) blachownica nitowana (lub
śrubowana) d) blachownica spawana e) i f) przekroje skrzynkowe2
Belki można wykonywać jako: nitowane, śrubowane, spawane lub kratowe.
Przykładowe przekroje:
◦ dwuteownik zwykły (w dalszej części w skrócie DT)
◦ DT równoległościenny IPE
◦ DT szerokostopowy HEB
▪ w Polsce walcuje się przeważnie DT do ok. 700mm, a w Ameryce nawet 1200mm
◦ ceownik
▪ ceownika pojedynczego nie stosujemy na belki, gdyż powodowałoby to dodatkowe
skręcanie przekroju! (środek ścinania leży poza przekrojem, zatem niemożliwe jest
przyłożenie obciążenia tak, żeby jego oś trafiała w środek ścinania)
Stosuje się przekroje cienkościenne, tj. takie, w których d≥10tw (d to wysokość środnika – dla
belek walcowanych mierzona między końcami wyokrągleń, a tw to grubość środnika)
DT jest dobrym przekrojem, gdyż ma duży moment bezwładności względem osi Y-Y (Iy) –
wynika to z faktu, że większa część materiału jest skupiona w stopkach. Ideałem byłby
przekrój, w którym środnika nie ma wcale, a cała masa skupiona jest w stopkach.
1
2
Układy SNW można rozwiązać m.in. za pomocą: metody sił (MS), metody przemieszczeń (MP) lub MES
Przekroje otwarte mają mniejszą sztywność na skręcanie, niż przekroje skrzynkowe, zamknięte.
1
Górna granica rozpiętości dla belki swobodnie podpartej wynosi 8m, ale już przy rozpiętości
6m pojawiają się problemy ze stanem granicznym użytkowalności (SLS).
◦ Belki ciągłe mogą mieć trochę większe rozpiętości ze względu na mniejsze ugięcia (inny
rozkład momentów)
Racjonalna wysokość:
◦ belki swobodnie podpartej
◦ belki ciągłej
(ze względu na mniejsze ugięcia)
Dobrze zaprojektowana belka spełnia warunki:
wytrzymałości (σEIx) oraz mała sztywność czystego skręcania
(GI0; I0=Ix+Iy). Belki obciążone w płaszczyźnie większej sztywności są więc podatne na zwichrzenie.
Zwichrzenie to inaczej utrata płaskiej postaci zginania (lub też utrata stateczności ogólnej).
Mechanizm przedstawia
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)