Dziura ozonowa - SKUTKI DEGRADACJI WARSTWY OZONOWEJ

DZIURA OZONOWA
Do powstania dziury ozonowej nad Antarktydą przyczyniły się panujące tam szczególne warunki atmosferyczne i wynikające stąd odmienności chemizmu chloru. Podczas arktycznej zimy powstaje tzw. wir polarny - układ bardzo stabilny, uniemożliwiający napływ cieplejszego powietrza, pozostający przez kilka miesięcy w ciemności.
Temperatura spada poniżej -80 stopni Celsjusza i tworzą się wtedy polarne chmury stratosferyczne składające się z kwaśnego lodu (kwas azotowy). Na powierzchni kryształów lodowych zachodzą tzw. reakcje heterogeniczne uniemożliwiające powstanie nieaktywnych związków chloru.
SKUTKI DEGRADACJI WARSTWY OZONOWEJ
Zwiększenie ilości ultrafioletu docierającego do Ziemi powoduje: konsekwencje zdrowotne, w tym szybsze starzenie się skóry, zwiększenie zachorowalności na różne choroby skóry (w tym raka), narządu wzroku (głównie powstanie katarakty), osłabienie reakcji układu immunologicznego organizmu;
ograniczenie produkcji żywności;
wzrost specyficznych zanieczyszczeń atmosfery;
niszczenie materiałów budowlanych.
... zobacz całą notatkę