To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Dynamika wzrostu produktu krajowego w III RP.
Liczby Patrz tabela nr 1 od Stefana
Ogólną właściwością dynamiki gospodarczej lat 1990-2012 była wysoka niestabilność PKB zamykająca się w przedziale od -11,6% w 1990 do 7,0% w 1995.
Rosnąca i wysoka dynamika PKB była najmocniej powiązana ze wzrostem produkcji przemysłowej. Oznacza to, że w okresie, kiedy w Polsce PKB wzrastał stosunkowo szybko, miał również miejsce wzrost udziału wartości dodanej brutto przemysłu w strukturze gałęziowej tworzenia PKB (i zależność odwrotna). Wysoka dynamika PKB była powiązana przede wszystkim z wysoką dynamiką popytu krajowego, w tym zwłaszcza inwestycyjnego (konsumpcyjnego w przypadku spadającego tempa wzrostu gospodarczego).
W okresie przed akcesją do UE popyt zagranicy nie był w stanie amortyzować wahań koniunktury gospodarczej. Dynamika PKB mogła spadać, gdy wzrastała dynamika eksportu, mogła też rosnąć, gdy wolumen eksportu nie ulegał istotnym zmianom.
W Polsce wysokie tempo wzrostu gosp. umożliwiające skracanie dystansu rozwojowego do przeciętnego poziomu PKB per capita osiąganego w krajach UE było możliwe wówczas, gdy siłami napędowymi tej dynamiki były jednocześnie: konsumpcja gospodarstw domowych, inwestycje i eksport. Zależało to jednak od poziomu nierównowagi wew i zew (więc w okresach pogarszania się koniunktury światowej było to niemożliwe).
1990-1991
Realizacja programu stabilizacyjnego i przekształceń systemowych zasadniczo rozminęła się z oczekiwaniami. Wystąpiła bezprecedensowa w historii powojennej głęboka recesja. Przejawem szoku transformacyjnego w sferze realnej było największe w historii powojennej załamanie się produkcji. PKB obniżył się niemal o 20%.
Głęboki spadek produkcji był bezpośrednio związany z szokowym procesem urynkowienia.
1992-93
Dopiero w 1992 niewielki wzrost PKB.
Przyjęte zasady polityki makroekonomicznej (propodażowe) w powiązaniu ze stopniowym rozwojem dostosowań ekstensywnych przedsiębiorstw zapoczątkowały proces wychodzenia z recesji. Jednak istniały bariery wzrostu produkcji m.in. brak postępów w restrukturyzacji gospodarki narodowej, bezrobocie, symptomy napięć w bilansie handlowym, trudności w finansowaniu deficytu budżetowego.
1994-98
Wejście na ścieżkę wysokiego i przyspieszonego tempa wzrostu gosp było możliwe dzięki: ujawnieniu się skutków stopniowo upowszechnionych w ciagu poprzednich czterech lat aktywnych dostosowań rynkowych podmiotów gosp, uregulowaniu problemu restrukturyzacj długu zagranicznego i większy napływ kapitału zagranicznego, sprzyjającej koniunkturze gosp głownych partnerów handlowych Polski (wyj. byłe republiki ZSRR), przyjęciu do realizacji 6letniego programu " strategia dla Polski".
(…)
… oszczędności krajowych. Oscylujące wokół 20% oszczędności krajowe nie pozwalają na szybki wzrost gosp w tempie 5-6% rocznie. Problemu zbyt niskich oszczędności krajowych nie rozwiążą napływające oszczedności zagraniczne, gdyż ich skutkiem ubocznym jest wzrost deficytu handlowego i obrotów bieżących. Przy istniejącej strukturze produkcji i niskiej zdolności konkurenycjnej producentów krajowych gosp Polski…
… oraz spadek popytu krajowego w powiązaniu z luźną polityką fiskalną i restrykcyjną polityką monetarną doprowadziły do załamania procesu inwestycyjnego. powyższe czynniki legły u podstaw stagnacji gospodarczej w latach 2001-2002. Bezpośrednim ich następstwem było zmniejszenie wzrostu PKB do 1,1% w 2001 i 1,4% w 2002.
Gospodarka Polski, mimo obniżenia się tempa wzrosto PKB, obroniła się przed recesją. 2003…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)