To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Dynamika rozwoju pracy grupowej.
A. Kamiński uważa, że metoda grupowa pracy socjalnej i wychowawczej to taki sposób organizowania pomocy (albo wychowania), gdzie pracownik socjalny ma do dyspozycji zespół osób których łączy wspólne zadanie. Pracownika z grupą łączy oprócz dialogu także umiejętność przewodzenia, przodowania oraz takiego działania na grupę, by nad przebiegiem działań przez nią podejmowanych czuwali wszyscy jej członkowie. Definicja ta akcentuje istotną rolę pracownika socjalnego (pedagoga) w organizacji działań grupowych. Charles D. Garvin rozumienie pracy grupowej opiera na funkcji przewodzącego grupie. Lider grupy skupia swe działania na pomocy jej członkom w stworzeniu systemu wzajemnej pomocy. Według Garvina podstawowym źródłem pomocy każdemu członkowi grupy są pozostałe jednostki do niej należące, natomiast cel pracy grupowej stanowi przyswojenie jednostce tej idei oraz uruchomienie w obrębie grupy mechanizmów wzajemnej pomocy. Praca grupowa stanowi metodę łagodzenia oraz eliminowania przeszkód w drodze do interakcji społecznej, a także osiąganie celów społecznie pożądanych. G. Konopka uważa, iż cel pracy z grupą stanowi podnoszenie jakości życia jej członków. Praktyka pracy w grupie pokazuje, że zazwyczaj nie ma podziałów pomiędzy grupą a jednostką oraz że jednostka realizuje poczucie swej wartości oraz swój potencjał tylko poprzez uczestnictwo w grupie. Przez przynależność do grupy jednostka zapewnia sobie poczucie bezpieczeństwa, oraz przejmuje odpowiedzialność za pozostałych jej członków w ramach interakcji grupowych. Grupa stanowi charakterystyczny kontekst odniesienia porównawczego, gdzie również mają miejsce procesy identyfikacji. Konopka podkreśla również, że praca z grupą to podejście świadomie skierowane na bardziej dynamiczny rozwój jednostki w odniesieniu do grupy.
Typy grup w praktyce pracy grupowej. Kamiński proponuje trzy rodzaje grup:
grupy rozwojowo - wychowawcze - ich celem jest wspieranie rozwoju osobowości jednostek, mniej lub bardziej identyfikujących się z wartościami grupy oraz jej stylami. Grupy te kształtowane są poprzez pracę kulturalno-oświatową dorosłych i młodzieży (w klubach, domach kultury, związkach oraz stowarzyszeniach społecznych)
grupy rewalidacyjne - grupy te stosują pracę rozwojowo-wychowawczą w celu oddziaływania na jednostki społeczne albo fizycznie niedostosowane w celu usprawnienia ich funkcjonowania społecznego. Specjalny rodzaj pracy grupowej stanowi rozbijanie grup uznanych za szkodliwe, np. grup przestępczych
grupy psychoterapeutyczne - ich zadanie to usprawnianie społecznego oraz psychicznego funkcjonowania jednostek opierając się o techniki psychologii klinicznej odnoszące się do lżejszych przypadków. Więc pracownik socjalny, który specjalizuje się w tych metodach pracy grupowej musi wykazywać się odpowiednią znajomością psychologii oraz praktyką z zakresu psychoterapii.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)