To tylko jedna z 11 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rozdział XV Metoda grupowa w pracy socjalnej Jerzy Szmagalski Wstęp. Rozumienie metody grupowej w pracy socjalnej. Przykładowe typologie grup, Proces grupowy i niektóre techniki jego usprawniania. Metoda grupowa: od pracy kulturalno-spolecznej do psychoterapii i z powrotem. Wstęp Metoda grupowa, wbrew kwalifikacji zawartej w tytule tego rozdziału, nie ma zastosowań ograniczonych tylko do pracy socjalnej. Na gruncie pedagogiki społecznej została ona zdefiniowana przez Aleksandra Kamińskiego jako metoda pracy socjalnej a także wychowawczej, w której: „ ...wychowawca (pracownik socjalny) ma przed sobą zespolony przez wspólne zadanie zbiór osób; wiąże go nie tylko «dialog» z pojedynczymi członkami tej zbiorowości - jego talent wychowawczy wyraża się w umiejętnościach przewodzenia lub przodowania grupie i takiego oddziaływania na grupę, aby na straży zadań i zwyczajów sugerowanych przez wychowawcę - stał nie tylko on, lecz także członkowie grupy..." Autor ten wyróżnia trzy odmiany metody grupowej: rozwojowo-wychowawczą, rewalidacyjną i psychoterapeutyczną. Grupy rozwojowo-wychowawcze służą ludziom normalnie funkcjonującym społecznie w takich placówkach jak domy kultury, instytucje edukacyjne, rekreacyjne, organizacje młodzieżowe itp. Grupy te mają wspierać rozwój osobowości jednostek, które mniej lub bardziej świadomie identyfikują się z celami i wartościami grupy. Grupy rewalidacyjne, często utożsamiane w pracy socjalnej z metodą grupową w ogóle, stosują pracę rozwój owo-wychowawczą do oddziaływań na jednostki społecznie lub fizycznie niedostosowane, celem usprawnienia ich społecznego funkcjonowania. Ten rodzaj pracy u nas organizuje się w placówkach opiekuńczo-wychowawczych oraz kulturalno-edukacyjnych nastawionych na profilaktykę niedostosowań społecznych. Grupy psychoterapeutyczne są w praktyce socjalnej i wychowawczej w naszym kraju względną nowością. Służyć mają usprawnianiu społecznego i psychicznego funkcjonowania jednostek w oparciu o techniki z arsenału psychologii klinicznej w odniesieniu do lżejszych przypadków. Tego rodzaju praca realizowana jest w poradniach specjalistycznych i palcówkach opiekuńczo-wychowawczych. W ostatnich latach napotykamy stosowanie elementów technik psychoterapeutycznych także w grupach o zamierzeniach rozwojowo-wychowawczych dla wzbogacenia empatii, umiejętności komunikacyjnych, nastawień twórczych, słowem potencjału rozwojowego jednostek. Typologia A. Kamińskiego jest w polskiej literaturze pedagogicznej szeroko zaakceptowana i służy za podstawę bardziej szczegółowych opracowań metodycznych. Poza nurtem pedagogiki społecznej powstaje również refleksja nad pracą grupową w wychowaniu, która może wzbogacać repertuar metodyczny pedagoga społecznego. Przykładem szczególnie bogatych w tym względzie źródeł są prace Czesława Czapowa i Krzysztofa Konarzewskiego.
(…)
…, że problematyka grup w organizacjach nie jest przecież zasadniczą domeną pracy socjalnej. Tą problematyką zajmuje się psychologia organizacji i inne nauki o zarządzaniu. Jednak w amerykańskiej literaturze pracy socjalnej, np. u Paula Ephrossa i Thomasa Vassila, pojawia się jak gdyby „zaprzęganie" metody grupowej do usprawniania organizacji placówek służb socjalnych.
Typologia Leonarda Browna zdaje się lokować…
… może użyć do realizacji celu ułatwia uczestnictwo osobom dotąd nieaktywnym i odkrywa nowe możliwości podejścia do zadania.
- Trudności i konflikty w procesie grupowym mogą być rozładowywane przez zmianę, czy odłożenie tematu. Nie można w takich razach zapominać o odprężającym działaniu humoru.
- Posługiwanie się językiem grupy, który może być różny od języka ogólnego z powodu różnic kulturowych (np. żargon profesjonalny, gwara itp.). Zapewne istnieją granice, do których może posunąć się pracownik socjalny, nie narażając się na podejrzenia o „podlizywanie się", zwłaszcza jeśli grupa składa się z osób pielęgnujących podkulturę dewiacyjną. Jest to trudne także dlatego, że żargony często posiłkują się neutralnymi terminami języka ogólnego nadając im ścisłe konotacje emocjonalne, trudne do poznania dla obcych…
… szczególne grupy demokratycznej uczestnictwo członków w podejmowaniu decyzji, ich wkład w realizację zadań i udział w rozwiązywaniu konfliktów. Ich zdaniem demokracja to nie luksus, na który można sobie pozwolić po osiągnięciu innych celów, ale konieczność nie tylko zwiększająca produktywność, ale Wprowadzająca etyczne zasady leżące u podstaw pracy socjalnej i innych służb społecznych.
Ów idealny mikroświat…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)