To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Drogi i tory pod żurawie
Na ogół żurawie kołowe wymagają utwardzonej powierzchni dróg, po których poruszają się i pracują. Budowa takich dróg odpowiada budowie dróg tymczasowych na placu budowy, przeznaczonych do prowadzenia ruchu ciężkiego. Szczególnie zalecane jako jezdnie dla żurawi kołowych są drogi z prefabrykatów żelbetowych drobnowymiarowych (trylinki) lub wielkowymiarowych (np. typ MON). Rodzaj nawierzchni powinien być dobrany przez projektanta technologii i organizacji montażu w zależności od wartości przewidywanych obciążeń. Żurawie torowe wymagają odpowiednich torów. Stosuje się dwa typy torowisk:
a) ułożone na podkładach drewnianych,
b) wykonane z użyciem żelbetowych pojedynczych poduszek.
Ogólnie torowiska powinny spełniać następujące wymagania:
1. Podłoże pod torowisko powinno być oczyszczone z ziemi roślinnej i wyrównane. Przv czym:
— podłoże piaszczyste powinno być wzmocnione warstwą żwiru,
— podłoża gliniaste i ilaste powinny być wymieniane na żwirowo-piaszczyste (w górnej warstwie grubości ok. 30 cm).
Podłoże powinno też być wyprofilowane w sposób zapewniający szybkie odprowadzenie wód opadowych.
2. Podkłady należy układać na warstwie podsypki z tłucznia grubości 50 cm przy gruntach słabych oraz 20 cm przy gruntach zwartych.
3. Odchyłka prześwitu między szynami toru nie może przekraczać ±5 mm na długości 5 m, różnica wysokości poziomu główek szyn nie może przekraczać 10 mm, a spadek toru w jego kierunku podłużnym nie powinien być większy niż 0,3%.
4. Przed końcami każdej z szyn toru należy zainstalować zabezpieczające ograniczniki jazdy, wyłączające automatycznie mechanizm jazdy po dojściu przednich kół maszyny na odległość 1 m od końca toru. Końce torowiska powinny być zaopatrzone również w kozły oporowe mocowane do szyn. 5. Wzdłuż torowiska należy ułożyć i zamocować koryto do ochrony kabla elektrycznego zasilającego żuraw w energię.
6. Tor musi być uziemiony, a poszczególne odcinki szyn łączone ze sobą przewodami metalowymi (rys. 10.16). W przypadku układania toru na podkładach drewnianych należy przestrzegać niżej podanych zasad:
1. Podkłady powinny być ułożone w odstępie około 50 cm.
2. Długość podkładów musi być o 1,0+1,2 m większa od rozstawu szyn toru. Dopuszcza się (w celach oszczędnościowych), by co drugi podkład był układany w postaci dwóch krótszych podkładów osobno pod każdą szynę. Podkłady te jednak nie mogą być krótsze niż 1,5 m. Styki szyn powinny być wykonywane nad podkładami. Na obu nitkach toru muszą się one wzajemnie mijać. Luz między sąsiednimi szynami powinien wynosić 3+5 mm, w zależności od długości łączonych odcinków szyn. Poduszki żelbetowe pod tor mogą być układane bezpośrednio na wyrównanym podłożu piaszczystym. Przy innych gruntach bardziej zwar tych (z wyjątkiem gliniastych i ilastych) należy stosować warstwę podsypki z piasku grubości 8+20 cm. Przy glinach i iłach warstwę gruntu grubości min. 10 cm trzeba wymienić na żwir z piaskiem, a bezpośrednio pod poduszkę ułożyć dodatkowo 5-centymetrową warstwę piasku. Przeciwległe szyny toru powinny być stężone poprzeczką metalową co 3,5 m (rys. 10.17).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)