To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
DOPUSZCZALNOŚĆ STOSOWANIA OBCEGO PRAWA PUBLICZNEGO.
PRZEPISY WYMUSZAJĄCE SWOJE ZASTOSOWANIE.
Wg dominującego poglądu sąd stosujący prawo obce prawo właściwe na podstawie obowiązującej w jego siedzibie normy kolizyjnej prawa prywatnego międzynarodowego powinien stosować jedynie normy z dziedziny prawa prywatnego, pomijając normy prawa publicznego.
Dopuszczalność stosowania obcego prawa publicznego bywa uzależniana od następujących przesłanek:
Chodzi o normy prawa publicznego, wchodzące w skład właściwego systemu prawnego. Podstawę ich właściwości stanowi więc norma kolizyjna obowiązująca w siedzibie sądu, miarodajna dla podlegającego ocenie stosunku.
Normy te współuczestniczą w normowaniu podlegającego ocenie stosunku. Wspierają regulację prywatnoprawną tegoż stosunku.
Z ich treści lub celu nie wynika, że należy im nadawać wyłącznie terytorialny zasięg.
Ich zastosowanie nie prowadzi do skutków sprzecznych z podstawowymi zasadami porządku prawnego obowiązującego w siedzibie sądu - ich zastosowaniu nie sprzeciwia się klauzula porządku publicznego.
Pogląd opowiadający się za stosowaniem przy ocenie określonego stosunku -obok prawa któremu stosunek ten zasadniczo podlega - własnych lub obcych „przepisów wymuszających swoje zastosowanie” jeśli tylko spełnione są określone przesłanki które to uzasadniają.
Przesłanki stosowania obcych „przepisów wymuszających swoje zastosowanie „ w doktrynie wymienia się:
obcy przepis znajduje zastosowanie jedynie w razie istnienia „własnej woli zastosowania” i tylko w ramach wyznaczonego tą wolą zakresu
chodzi o przepisy wchodzące w skład systemu prawnego, z którym oceniany stosunek pozostaje w bliskim związku faktycznym
państwo, do którego systemu prawnego ów przepis należy, ma faktyczną możność wymuszenia respektowania tego przepisu
zastosowanie przepisu jest uzasadnione z międzynarodowego punktu widzenia
zastosowanie obcego przepisu nie sprzeciwia się klauzula porządku publicznego
Konwencja rzymska o prawie właściwym dla zobowiązań umownych:
w przypadku stosowania, zgodnie z konwencją, prawa określonego państwa , można przyznać skuteczność przepisom bezwzględnie wiążącym innego państwa, z którymi sytuacja wskazuje ścisły związek, wówczas i w takim zakresie - w jakim wg prawa tego państwa- przepisy te znajdują zastosowanie niezależnie od tego, jakiemu prawu podlega umowa.
Postanowienia konwencji nie naruszają stosowania przepisów prawa państwa sądu orzekającego, które w odniesieniu do danego stanu faktycznego wymuszają swoje zastosowanie, be względu na to, jakie prawo ma zastosowanie do umowy.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)