To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Dług publiczny najczęściej określa się ogólnie jako finansowe zobowiązanie władz publicznych (państwowych i samorządowych) z tytułu zaciągniętych pożyczek. Dług publiczny jest jednak najczęściej skutkiem zobowiązań państwa (władz publicznych) powstałych w wyniku: Zaciągnięcia bezpośrednich pożyczek oraz kredytów; w zakres pożyczek mogą wchodzić depozyty różnych podmiotów lokowane na rachunkach władz publicznych; Emisji papierów wartościowych, które również są specyficzną formą zaciągania pożyczek pieniężnych, a papiery wartościowe są potwierdzeniem stosunków wierzycielsko-dłużniczych między władzami publicznymi a pożyczkodawcami; Nieregulowania przez jednostki sektora publicznego wymagalnych zobowiązań. Najważniejszą przyczyną powstawania długo publicznego jest jednak zaciąganie pożyczek na pokrycie deficytu budżetowego. Z punktu widzenia treści ekonomicznej procesów powstających w obszarze funduszy publicznych pożyczki nie mogą być zaliczane do dochodów budżetowych, lecz stanowią część wpływów pieniężnych o charakterze przychodów. Potocznie jednak pożyczki traktowane są jako dochody zwrotne. Wpływy z tytułu długu publicznego wywołują koszty, które muszą być pokryte w przyszłości. Zaciąganie pożyczek jest więc operacją wywołującą inne skutki ekonomiczne i prawne niż realizowanie dochodów publicznych w formie podatków i przymusowych opłat. Władze publiczne uchwalając deficytowy budżet ponoszą odpowiedzialność za jego sfinansowanie, czyli znalezienie źródeł pożyczek, oraz za ich spłatę wraz z odsetkami. Z ustawy: 1. Państwowy dług publiczny obejmuje zobowiązania sektora finansów publicznych z następujących tytułów: 1) wyemitowanych papierów wartościowych opiewających na wierzytelności pieniężne; 2) zaciągniętych kredytów i pożyczek; 3) przyjętych depozytów; 4) wymagalnych zobowiązań: a) wynikających z odrębnych ustaw oraz prawomocnych orzeczeń sądów lub ostatecznych decyzji administracyjnych, b) uznanych za bezsporne przez właściwą jednostkę sektora finansów publicznych będącą dłużnikiem. 1. Państwowy dług publiczny oblicza się jako wartość nominalną zobowiązań jednostek sektora finansów publicznych po wyeliminowaniu wzajemnych zobowiązań między jednostkami tego sektora. 2. Przez wartość nominalną zobowiązania rozumie się wartość nominalną: 1) wyemitowanych papierów wartościowych; 2) zaciągniętej pożyczki, kredytu lub innego zobowiązania, to jest kwotę świadczenia głównego, należną do zapłaty w dniu wymagalności zobowiązania.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)