To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Skarb Państwa może zaciągać pożyczki i kredyty wyłącznie na finansowanie deficytu
budżetu państwa.
Dług
publiczny
–
finansowe
zobowiązanie
władz
publicznych
(państwowych
i
samorządowych) oraz innych związków i instytucji publicznoprawnych, powstałe przede
wszystkim z tytułu kredytów i pożyczek zaciąganych u różnych podmiotów krajowych oraz
zagranicznych. Źródłem długu publicznego są także zobowiązania o charakterze
odszkodowawczym powstałe na mocy orzeczeń sądów, zobowiązania wynikające z ustaw, z
wywłaszczenia mienia i inne.
Dług publiczny - nominalne zadłużenie podmiotów sektora finansów publicznych ustalone po
wyeliminowaniu
Dług
Skarbu
przepływów
Państwa
-
nominalne
wewnątrz
zadłużenie
sektora.
Skarbu
Państwa.
Najważniejszą przyczyną powstawania długu publicznego jest zaciąganie pożyczek na
pokrycie deficytu budżetowego.
Istotą zaciągania przez władze publiczne pożyczek, których skutkiem jest dług publiczny, jest
równoważenie budżetu w sytuacji, kiedy władze publiczne albo nie mogą, albo nie chcą
zwiększyć ciężarów podatkowych lub ograniczyć wydatków państwa.
Przez potrzeby pożyczkowe budżetu państwa rozumie się środki finansowe niezbędne do
sfinansowania deficytu budżetowego, spłat wcześniejszych zobowiązań, sfinansowanie
udzielonych przez Skarb Państwa pożyczek oraz wykonanie innych operacji finansowych
związanych z długiem publicznym.
Dług publiczny obejmuje zobowiązania sektora finansów publicznych z następujących
tytułów:
1.
emisji papierów wartościowych,
2.
zaciągniętych kredytów i pożyczek,
3.
przyjętych depozytów,
4. wymagalnych zobowiązań jednostek budżetowych,
wymagalnych zobowiązań wynikających z ustaw, orzeczeń sądów oraz udzielonych poręczeń
i gwarancji.
Podziały długu publicznego
1.globalny dług publiczny,
2.wewnętrzny (krajowy) dług publiczny,
3.zewnętrzny (zagraniczny) dług publiczny,
1. dług krótkoterminowy (płynny, bieżący),
2. dług długoterminowy (fundowany),
1. dług centralny (państwowy, rządowy),
2. dług lokalny (samorządowy),
Zarządzanie długiem publicznym
Głównymi kryteriami, jakimi muszą się kierować władze publiczne przy zarządzaniu długiem
są:
1.minimalizacja kosztów pozyskiwania środków pieniężnych
na
obsługę
długu
publicznego,
2.koordynowanie bieżącej i przyszłej zapadalności instrumentów skarbu państwa z
wymagalnością zobowiązań skarbu państwa,
3.zapewnienie bieżącej płynności finansowej finansów państwa.
Kryteria Traktatu z Maastricht dotyczące kształtowania się wysokości deficytu
budżetowego i długu publicznego:
1. deficyt budżetowy nie może przekraczać 3% PKB,
2. dług publiczny nie może przekraczać 60% PKB.
Procedury
ostrożnościowe
związane
z
długiem
publicznym.
Jeżeli relacja długu publicznego powiększonego o kwotę przewidywanych wypłat z tytułu
poręczeń i gwarancji do PKB:
a) wynosi 50 - 55 % , to:
- w projekcie nowej ustawy budżetowej relacja deficytu budżetu państwa do dochodów nie
może być wyższa niż z roku bieżącego,
- relacja ta dotyczy także budżetów jednostek
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)