To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Diagnoza versus terapia
nauki praktyczne → projektowanie zdarzeń
diagnozowanie jako pierwszy etap projektowania - określa stopień odchylania się rzeczywistości od jej przyszłej wizji; diagnostyka służy przede wszystkim terapii (przygotowaniu specyficznej interwencji psychologicznej i powinna być oceniana wg tego w jakim stopniu pomaga w jej wyborze i stosowaniu)
w każdej psychoterapii wychodzi się z założenia, że ludzkie zach. dają się zmieniać za pomocą procedur psychologicznych
mechanizm zmian nie daje się zrekonstruować bez odwołania się do wewn. stanów jedn. - persono logia
mechanizm zmian można wyjaśnić wyłącznie w terminach obserwowanych zjawisk i ich konsekwencji, bez potrzeby odwoływania się do nieobserwowanych stanów wewn. - sytuacjonizm analitycy zach. - wystarczy odkrycie specyficznej funkcjonalnej zależności pomiędzy zachowaniem i czynnikiem otoczenia, nie biorąc pod uwagę subiektywnej treści zach. (odrzucenie stanów wewn. jako wyjaśnień zach. ma charakter utylitarny i pragmatyczny)
zawsze jesteśmy zainteresowani jakąś determinantą odpowiedzialną za stałość zach.
faktyczne życie aktywnej jedn. odbywa się poza gabinetem jedn. i to nim trzeba się interesować np. zmiana wzajemnych zachowań w grupie, konformistyczne przystosowanie do niej - bo zach. jest klasyfikowane za zaburzenie ze względu na system społ. reguł regulujących wzajemne zach. pacjenta i jego gr. odniesienia
u źródeł diagnozowania może leżeć teoria osobowości , teoria intelektu, teoria terapii → różnice zakładanych celów diagnozy -poznanie (rozumienie osobowości czy procesów poznawczych) albo pomoc
skuteczniejsza praktyka nie musi być konsekwencją dokładniejszej, lepszej teorii
przydatność diagnoz klinicznych i psychometrycznych dla planowania terapii jest niewielka, ponieważ z rozbudowanych diagnoz zwykle nie wynikają żadne wskazówki praktyczne
powodem odrzucania terapii przez niektórych może być to, iż nie zawsze prowadzi do wyboru z kilku rodzajów oddziaływań → Rogers i jego koncepcja terapii skoncentrowanej na kliencie - tworzy się warunki sprzyjające podejmowaniu niezależnych decyzji; terapia behawioralna
Cronbach - interwencja i diagnoza pozostają ze sobą w immanentnej opozycji - gdyby udało się znaleźć interwencję pomocną dla wszystkich to diagnoza nie byłaby potrzebna
psychoanaliza - podkreślenie zw. terapii i diagnozy - dla Freuda każdy symptom był wskaźnikiem patologicznego mechanizmu adaptacyjnego, będącego efektem nieskutecznego rozwiązania problemów pacjenta - nie było istotne opisywanie symptomu ale poszukiwanie jego źródeł
Jungowski test kojarzeniowy łączył el. diagnozy i terapii
Dollard i Miller
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)