Determinanty Atrakcyjności interpersonalnej

Nasza ocena:

3
Pobrań: 763
Wyświetleń: 3703
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Determinanty Atrakcyjności  interpersonalnej - strona 1 Determinanty Atrakcyjności  interpersonalnej - strona 2 Determinanty Atrakcyjności  interpersonalnej - strona 3

Fragment notatki:


Determinanty Atrakcyjności Interpersonalnej cechy sytuacji (pokrewieństwo, powtarzająca się ekspozycja) cechy indywidualne (fizyczna atrakcyjność, podobieństwo, uzupełnianie się) elementy zachowania (nagradzanie, komunikowanie sympatii) oraz te, co wiążą w/w [Przypadek Hildy Vogel (spadającej do windy) i Nathana Serlina]
GŁÓWNI PROTOPLAŚCI ATRAKCYJNOŚCI Lubimy tych którzy: wierzenia i zainteresowania mają podobne do naszych
mają podobne zdolności, umiejętności, kompetencje
posiadają miłe i pożądane cechy (lojalność, rozsądek, uczciwość i uprzejmość
też nas lubią
Osoba z sąsiedztwa: efekt częstości kontaktów Determinanty zjawiska wzajemnej atrakcyjności - bliskość Efekt częstości kontaktów: im częściej widzimy i kontaktujemy się z drugą osobą, tym większe prawdopodobieństwo, że zostanie on naszym przyjacielem.(ujawnia się nawet na najniższym poziomie) [Eksperyment. Mady Segal - usadzenie w klasie i przyznanie miejsc w akademiku w porządku alfabetycznym (przypadkowość). Wskazanie kogo się najbardziej lubi  tych najbliżej np. Larson & Lee. Efekt czystej ekspozycji: im częściej jesteśmy wystawieni na ekspozycję bodźca, tym bardziej jesteśmy skłonni ten bodziec polubić (np. mieszkamy w miejscu, w którym często zjawia się wiele osób). [Eksperyment Zajonca: im częściej była pokazywana fotografia danej osoby, tym bardziej była lubiana] [Eksperyment z fotografią nas w lustrze i zwykłym portretem. Podobamy się sobie bardziej na „lustrzanym” zdjęciu  siebie oglądamy w lustrze. Przyjaciele wybierają zwykły portret  tak nas widzą]. 2. Wpływ atrakcyjności fizycznej na to, czy kogoś lubimy „Tylko powierzchowni ludzie nie oceniają po wyglądzie” - Oscar Wilde. Założenia przyjmowane w stosunku do ludzi atrakcyjnych Funkcjonowanie stereotypu - „piękne jest dobre” (K. Dion, E. Berscheid - w powszechnej świadomości to co piękne kojarzone jest z innymi pozytywnymi cechami. Kulturowe standardy piękna. Dotyczy to głównie dzieci, które są głównymi odbiorcami Disneya i lalek Barbie.
Eksperyment Dion i Berscheid: badania dzieci w przedszkolu (także zdanie studentów na temat atrakcyjności dzieci w przedszkolu)- są wrażliwe na atrakcyjność fizyczną rówieśników. Atrakcyjność fizyczna ma duży wpływ na popularność. [Może to wynikać z naśladownictwa dorosłych, kt. też faworyzują pięknych] Samospełniające się proroctwo (irytująca konsekwencja stereotypu opartego na fizycznej atrakcyjności to możliwość pojawienia się s.p.)


(…)

…, im więcej jej pierwotnej sympatii straciliśmy (na początku nas lubiła, a teraz nie).
7. Teorie atrakcyjności interpersonalnej: wymiana społeczna i równość (Thibaut & Kelley) a) teoria wymiany społecznej - to, co ludzie sądzą o swoim związku z inną osobą, zależy od tego, jak spostrzegają nagrody, które daje im ten związek, koszty, na jakie się narażają, na jaki - ich zdaniem - związek zasługują i jakie jest -ich zdaniem…
… osobą
II namiętność - najbardziej gorący czynnik, wyraża się stopniem pobudzenia wobec partnera (także pobudzenie seksualne)
III zaangażowanie - definiowane na poziomie decyzji krótkoterminowej (znaczy, że kochamy partnera) i długoterminowej (chcemy podtrzymać tę miłość i wierność)

... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz