DAG i IP3 - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 504
Wyświetleń: 3500
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
DAG i IP3 - omówienie - strona 1 DAG i IP3 - omówienie - strona 2

Fragment notatki:

DAG i IP3 W toku przemian występujących w błonie komórkowej fosfolipidów zawierających inozy-
tol (tzw. fosfatydyloinozytol) powstają substancje o charakterze przekaźników II rzędu: DAG (diacyloglicerol) i IP3 (inozytolo-3-fosforan). Poznanie syntezy związków IP3 oraz DAG po zwoliło wyjaśnić różne sposoby regulacji komórkowej niedające się powiązać z cyklicznymi nukleotydami. IP3 oraz DAG uczestniczą w transdukcji sygnału z wielu receptorów wiążących się z różnymi ligandami: • Działają na reakcje zależne od pobudzenia: - Receptora adrenergicznego α1, - Receptorów acetylocholinowych M1, M3, M5, - Receptorów serotoninowego 5-HT1 i 5-HT2, - Receptora GABAB, - Receptora histaminowego H1, - Receptora kwiskwalainowego, - Receptora dla ADH - V1, - Receptora dla neuropeptydu Y (NPY). • Odpowiadają za wpływ angiotensyny II i tromboksanu A2. OBJAŚNIENIA: PI - fosfatydyloinozytol PIP - fosfatydyloinozytolo-4-fosforan PIP2 - fosfatydyloinozytolo-4, 5-difosforan CDP - cytydynodifosforan Rola receptora, od którego zależy powstawanie tych przekaźników, ogranicza się do aktywacji, za pośrednictwem białka G, fosfolipazy C zlokalizowanej na wewnętrznej powierzchni błony komórkowej. W wyniku hydrolizy (przez fosfolipaze C) 4,5-difosforanu fosfatydyloinozytolu (PIP2), powstaje DAG i IP3. PIP2 powstaje przez dwukrotną fosforylację fosfatydyloinozytolu PI (składnik błony komórkowej) tzn. PI jest fosforylowany najpierw do PIP, a ten następnie do PIP2. Ilość PI w błonie komórkowej jest ograniczona, a utrzymywanie się aktywności fosfo-
lipazy C mogłoby doprowadzić do destrukcji błony, dlatego niewykorzystane w proce-
sach regulacyjnych cząstki IP3 i DAG są zużywane do resyntezy PI. Te przemiany toczą się w zamkniętym obwodzie - cyklu inozytolofosfolipidowym. IP3 przez defosforylację podlega konwersji do IP, a w końcu do wolnego inozytolu. DAG jest przekształcony w kw. fosfatydowy, z którego powstaje cytydynodifosfo (CDP)-diacyloglicerol. Z połącze-
nia CDP-diayloglicerolu i inozytolu resyntetyzowany jest fosfatydyloinozytol (PI) i cykl jest zamknięty. IP3 (w przeciwieństwie do DAG) dyfunduje do cytoplazmy, gdzie łączy się m.in. z re-
ceptorami siateczki śródplazmatycznej regulującymi uwalnianie jonów wapnia. IP3 może

(…)

…. Najważniejszym efektem uwalniania aktywnych biolo-
gicznie pochodnych fosfatydyloinozytolu (PI) jest wzrost w cytoplaźmie stężenia Ca2+, spełniających istotną rolę regulatorów różnych procesów fizjologicznych. DAG - pozostaje w błonie komórkowej, a jego podstawowym działaniem jest akty-
wacja jednej z kinaz białek C. Kinaza ta przyczynia się do fosforylowania różnych białek w tym białek błonowych tworzących kanały jonowe. Na tej drodze zwiększa się napływ jonów wapnia do komórki. Wpływa także modyfikująco na białka G, co może zmieniać istotnie transdukcję z różnych receptorów. Czasem aktywują pompę protonową, która usuwa z komórki nadmiar jonów wodorowych wprowadzając na ich miejsce jony sodowe tzw. pompa protonowa (wymiennik Na+/H+). …
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz