To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Czaszki z Kanjera i szczęka z Kanam
W 1932 roku Louis Leakey ogłosił odkrycia, jakich dokonał w Kanam i Kanjera w pobliżu Jeziora Wiktorii, w zachodniej Kenii. Leakey stwierdził, że szczęka z Kanam i czaszki z Kanjera są przekonującymi dowodami istnienia Homo sapiens we wczesnym i środkowym plejstocenie.
Zdaniem Leakeya znaleziska z Kanam i Kanjera wykazały, że hominid bliski współczesnemu gatunkowi człowieka istniał w czasach „człowieka jawajskiego” i „człowieka pekińskiego”, lub nawet wcześniej. Jeśli ta opinia jest słuszna, pitekantrop i sinantrop (obecnie Homo erectus) nie mogli być bezpośrednimi przodkami ludzkiego gatunku. Nie mógł nim być również „człowiek z Piltdown”, ze szczęką podobną do szczęki małpy człekokształtnej.
W marcu 1933 roku członkowie Wydziału Biologii Człowieka Królewskiego Instytutu Antropologicznego spotkali się, by rozpatrzyć odkrycia Leakeya, dokonane w Kanam i Kanjera. Grupa 28 naukowców, pod przewodnictwem Sir Arthura Smitha Woodwarda, opublikowała raporty na temat czterech kategorii materiałów: geologicznych, paleontologicznych, anatomicznych i archeologicznych . Wkrótce po tym, gdy na konferencji naukowej w 1933 roku uczeni wyrazili Leakeyowi poparcie, geolog Percy Boswell zaczął kwestionować wiek skamieniałości z Kanam i Kanjera. Leakey zetknął się już z jego krytyką w przypadku szkieletu Recka, zdecydował się więc zaprosić Boswella do Afryki, w nadziei, że rozwiąże to jego wątpliwości. Jednak nie wszystko szło po myśli Leakeya.
Po powrocie do Anglii Boswell przedstawił w „Nature” negatywny raport na temat znalezisk z Kanam i Kanjera: „Niestety nie udało się odnaleźć dokładnego miejsca żadnego odkrycia”. Jego zdaniem warunki geologiczne na obu stanowiskach były zbyt skomplikowane do interpretacji. Boswell stwierdził:
„że „niepewne warunki odkrycia [...] zmuszają mnie do stwierdzenia, iż nie można w tej chwili wyjaśnić człowieka z Kanam i Kanjera”.
Ale we wrześniu 1969 roku Louis wziął udział w konferencji paryskiej na temat początków Homo sapiens, sponsorowanej przez UNESCO [...]. Około 300 delegatów jednomyślnie uznało, że czaszki z Kanjera pochodzą ze środkowego plejstocenu”.
W 1932 roku czołowy antropolog brytyjski Sir Arthur Keith przypisywał to znalezisko Homo sapiens. Jednak w latach czterdziestych zdecydował, że szczęka należała najprawdopodobniej do australopiteka. W 1962 roku Philip Tobias stwierdził, iż żuchwa z Kanam posiadaja cechy neandertaloidalne. W 1960 roku Louis Leakey wycofał się ze swojej wcześniejszej opinii, że żuchwa z Kanam przypomina gatunek sapiens. Uznał teraz, iż reprezentuje ona samicę zinjantropa - hominida, którego odkrył w 1959 roku w Wąwozie Olduwai. Leakey na krótko wypromował to małpokształtne stworzenie jako pierwszego wytwórcę narzędzi i w ten sposób pierwszą istotę rzeczywiście przypominającą człowieka. Wkrótce potem w Olduwai znaleziono skamieniałości Homo habilis. Leakey szybko zmienił status zinjantropa, umieszczając go wśród masywnych australopiteków. Zinjantrop nie był już wytwórcą narzędzi.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)