To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
CZAS PRCAY I USTAWA „ANTYKRYZYSOWA” Pojęcie czasu pracy: Docelową normą zalecaną przez Międzynarodową Organizację Pracy jest 40-godzinna tygodniowa norma czasu pracy. Ta norma została uznana za normę socjalną, do której poszczególne kraje powinny stopniowo dążyć bez zmniejszania wynagrodzenia.
Czas pracy w rozumieniu przepisów prawa pracy jest kategorią prawną związana ściśle z stosunkiem pracy. W orzecznictwie SN przyjmuje się iż czas pracy stanowi kategorię prawną , która ma dwojakie znaczenie: jest zarówno miernikiem pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy (określanym w jednostkach czasu), jak i również miarą ekstensywnego zakresu świadczenia pracy decydującą o zakresie uprawnienia pracownika do wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z pracą.
Czas pracy jest:
Wyznacznikiem przedmiotu prawa pracy
Instrumentem procesu liberalizacji i elastyczności prawa pracy
Środkiem realizacji jednej z podstawowych zasad prawa pracy tj zasady prawa do wypoczynku
Elementem treści podstawy nawiązania stosunku pracy, gdy chodzi o wymiar czasu pracy.
Instytucja czasu pracy jest też przedmiotem zainteresowania prawa europejskiego. Założeniem UE jest to, iż tworzenie wspólnego rynku musi prowadzić do poprawy warunków pracy i życia pracowników przez zbliżanie przepisów prawnych państw członkowskich dotyczących min. długości i organizacji czasu pracy. W rozumieniu KP czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy art. 128§1
Niekiedy w ustawach około kodeksowych czas pracy jest definiowany w szczególny sposób. Wg ustawy z 2004r. o czasie pracy kierowców czasem pracy kierowcy jest czas od rozpoczęcia do zakończenia pracy, która obejmuje wszystkie czynności związane z wykonywaniem przewozu drogowego zwłaszcza prowadzenie pojazdu, załadowanie i rozładowanie, nadzór, czynności spedycyjne, utrzymanie pojazdu w czystości itp. Zasadniczym elementem konstrukcyjnym definicji czasu pracy jest dyspozycyjność pracownika. Wynika ona instrumentalnie z istoty umowy o pracę czy każdej innej podstawy nawiązania stosunku pracy. Zawierając umowę o pracę pracownik wyraża zgodę na dysponowanie jego osobą w granicach zakreślonych umową lub przepisami prawa. Pozostawanie w dyspozycji pracodawcy to stan psychofizycznej gotowości pracownika - obecność i zachowanie wskazujące że ma on możliwość i zamiar wykonywania pracy. Dyspozycyjność wiąże się ściśle z miejscem świadczenia pracy, a nie jakimkolwiek innym miejscem (np. zakład pracy lub inne miejsce przeznaczone o wykonywania pracy - może być również mieszkanie pracownika). Pozostawanie w dyspozycji pracodawcy oznacza nie tylko podporządkowanie i dyspozycyjność wobec osoby lub organu zarządzającego daną jednostką organizacyjną albo innej wyznaczonej do tego osoby lecz także wobec bezpośrednich przełożonych. To także świadczenie pracy na rzecz pracodawcy z własnej inicjatywy pracownika. Pracownik pozostaje w dyspozycji wówczas gdy jest gotów do świadczenia pracy tj znajduje się w takim stanie, który umożliwia mu faktyczne wykonywanie pracy. Pozostawanie pracownika w dyspozycji pracodawcy jest zwrotem szerszym niż termin „wykonywanie pracy”. Czasem pracy nie jest objęta droga pracownika z miejsca zamieszkania do zakładu pracy, ale gdy stawi się w zakładzie a następnie udaje się do miejsca świadczenia pracy to takie przemieszczanie się jest objęte kategorią czasu pracy, gdyż pracownik pozostaje w dyspozycji p
(…)
… rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8h. Zasada: 52 dni wolne od pracy z tytułu przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy. Istotne miejsce w regulacji dot. czasu pracy zajmują przepisy o pracy nocnej i pracy w niedziele i święta. Pracownikiem pracującym w nocy jest pracownik, którego rozkład czasu pracy obejmuje w każdej dobie co najmniej 3h pracy w porze nocnej…
… gosp. Komunalnej, zakładach opieki zdrowotnej, jednostkach pomocy społecznej).
Ustawa z dnia 24.08 2007 o zmianie ustawy KP wprowadziła w placówkach handlowych bezwzględny zakaz pracy w dni świąteczne. Podyktowane tj. celami prorodzinnymi (Nowy Rok, Wielkanoc, 1maja, 3maja, Boże Ciało, WNMP, Święto Niepodległości, Boże Narodzenie. KP przewiduje, ze do pracy w święto przypadające w niedziele stosuje…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)